KOVAN (Tekrar Yazılıyor)

3.Bölüm

Lilia babasının kurtlarla savaştığını duyduğu zaman içini büyük bir korku sarmıştı. Bu nasıl olabilirdi. Kurtlar nesiller önce tükenmişti. Normal bir kurt insanlara saldırarak savaş açmazdı değil mi? Sanmıyordu böyle bir ihtimal yok sayacak kadar küçüktü. Öyleyse dışarıda ki yaratıklar kimdi babasından ne istiyorlardı?
Korkarak aklına gelen soruyu yanında duran hayduta sordu;
"Pe-peki ama kurtların nesli tükenmemiş miydi!"
Haydut böyle bir soru beklemiyordu. Küçümser bir şekilde Lilia'ya baktı. Şaka yapıyor olmalıydı;
"Hangi çağdan geldiniz leydim, çünkü bizim çağda ve bundan önceki çağlarda kurtlar hep vardı. "
"Ama dadım bana kurt adamlarının soyunun tükendiğini söylemişti. "
Haydut duyduğu sözlerle sesli bir şekilde kahkaha attı. Gerçekten bunları düşünmüş olamazdı. Kızın çocuksu hareketleri hoşuna gitmişti.
"Anlaşılan dadınız size çok masal anlatmış. Kurt adam ha! Dışarıda olan kurtlar hani şu tüylü, vahşi, canavarlar var ya onlardan."
Haydut gülmeye devam etti. Dadısı kıza efsaneyi masal olarak anlatarak kızın kafasını karıştırmıştı anlaşılan. Diğer yandan kendisiyle dalga geçilmesine bir hayli sinirlenen Lilia karşısındaki adama kayıtsız kalamayarak ağzına gelenleri söylemeye başladı;
"Sen masaldan ne anlarsın zaten, dağda gezmekten, insanların değerli eşyalarını çalmaktan başka ne bilirsin ki sen. "
Duyduğu laflara kaşları bir hayli çatılan genç adam böyle bir tepki beklemediği için bir an boş bulunsada sözlere oldukça sinirlenerek kıza ölümcül bakış atmaktan geri kalmadı.
"O çeneni kapa istersen, biraz daha konuşmaya devam edersen konuşacak bir çenende olmayacak. "
"Ukala, haydut. "
Genç adam sabır çekerek sadece kafasını sallayarak gülmekle yetindi.  Ne kadar sinirlenirse sinirlensin. Bu durum oldukça hoşuna gitmeye başlamıştı. Kapının açılmasıyla ayaklandılar.
"Lider bir an önce buradan gitmemiz gerekiyor ortalık şu an temiz, ama her an yenileri gelebilir. "
"Tamam. Dışarıda ki durum ne?  "
"Her zaman ki bildiğin durum Lider. "
Lilia babasını oldukça merak etmişti, daha fazla dayanamayarak araya girdi;
"Peki babam nasıl? "
Dışarıdaki haydut alay edercesine konuştu.

"Babanız kurtları görür görmez arkasına bile bakmadan kaçtı. Sizi bile unutmuştur eminim."
Lilia olumsuz anlamda başını salladı.
"Yalan söylüyorsun! Babam beni sizin elinize bırakıp asla gitmez, ucunda ölüm bile olsa. "
Haydut hızla Lilia'nın kolundan tutarak dışarı çıkardı.

"Bak hani baban nerede! Yok , gördün mü, bırakıp gitmiş. O kadar da değerli değilmişsin demek ki. "
Lilia hala inanamıyordu babasının onu terk edip gittiğine. Babası onu asla terk etmez ölümüne savaşır yinede almadan gitmezdi. Yada kendini kandırmıştı. Kim bilir sandığı kadarda cesur değildi babası. Lilia düşünceleri kafasından hızla uzaklaştırdı. Babasının kesin planı vardı.Etrafına baktığında kanlar içinde yatan, parçalanmış bir çok ceset gördü. Kan kokusu etrafa yayılmıştı. Bu durum Lilia'nın  midesinin bulanmasına yetmişti. Elini ağzına kapatarak kendine engel olmaya çalıştı. Bir günde bu kadar ceset görmek yetmiste artmıştı. Daha fazlasını görmeye artık ne takati nede miğdesi kaldıra bilirdi.

"Sam bir an önce atları sakladığın yerden al gel. "
Sam başını sallayarak oradan ayrıldı.  Hızla atları alıp geldi. Haydut, Lilia'yı ata bindirerek olay yerinden ayrıldı. Bu duruma daha fazla dayanamayan Lilia;
"Dur kusacağım. "dedi.
At durduğunda Lilia hızla attan inerek çalılıklara kusmaya başladı. Arkasını döndüğünde Haydut'un matarasına su doldurduğunu gördüğünde fırsattan istifade geldikleri yöne doğru koşmaya başladı.
Kızın kaçtığını gören Haydut başını sağa sola salladı. Gerçekten buna inanmışmıydı. Yüzüne sinsi bir gülümseme yerleştirdi. Ağaca yaslanarak kıza seslendi.
"Heyyy nereye gidiyorsun, kurtları unuttun sanırım. "
Lilia bir an durdu. Kurtları tamamen unutmuştu, kafasını vurmak istesede yapmadı. Kendini aşağılık adam karşısında küçük düşürmeye hiç niyeti yoktu. Diğer yandan kalbi korkudan deli gibi atıyor görüntüsünün aksine kaçtığı yere geri dönmek istiyordu. Kurtlara yem olmaktansa kaderine boyun eğmek gerekirdi. Yine de kendisinden ödün vermeden arkasını döndü.
"Senden daha iyidirler eminim. "
"Evet bak bu yönden haklısın benim de onlar gibi seni parçalamam gerekti değil mi? "