Above Normal

SIX

Masakit. Yan ang tanging nararamdaman ko ngayon. Ang sakit ng buong katawan ko. I can't move my body even a bit. I cant. Ramdam na ramdam ko ang lamig ng ihip ng hangin. minulat ko ang mga mata ko at sumalubong sa akin ang tatlong pamilyar na mukha . Garette, Gavin at si Mom.

Nasan si Syra?

"W-where I a-am?" tanong ko. my vission isn't clear yet and also my voice.

"Recovery room." si Garette ang sumagot sa akin

"S-syra?" I hope they can get what I'm trying to say.

I cant utter words properly. am I that weak? What a shame.

"kalalabas niya lang ng recovery room nung isang linggo." Gavin. say whut? last week? ilang araw naba akong nka higa rito?

"Its been 2 weeks, Ceres. Dalawang linggo ka walang malay." mom habang hinahaplos ang aking mukha.

the hell! Two weeks? talaga ba?

"You over used your ability, You're body is not yet competent for your ability. kaya ganito nalang mag react ang katawan mo" Dagdag paliwanag ni mom. So far na sink in naman ng utak ko yung sinabi ni mom. Guess she's right. hindi pa ako handa. Hindi naman talaga ako handa eh!

"Naparalyzed ang katawan mo kaya hindi mo ito maigalaw and I bet masakit ang lahat ng parte nito. dahil yan sa body reaction na nakuha mo sa ability identification" pagpapatuloy niya.

Hanggang kailan paba ako ganito? I dont want to be a alagain. I can handle my self but not this time.

wala man lang ba sila healer dito? para naman mas madali yung paggaling ko at makalabas na ako. I want to aleast enjoy my life here. new life. gusto kong libutin ang buong Hebayn. Makita kung gaano ito kalaki at kalawak. I want to the see a perfect epitome of beautiful sceneries.

ramdam ko ang gutom at pagkauhaw. I want water. I want foods. Many manyy manyyy foods.

"W-water, G-gut-tom" tanging sabi ko. para akong inutil sa kalagayan ko. Damn that ability identification.

umalis si Gavin at nagpaalam na kukuha ng tubig at pagkain. Si mom naman ay lumabas at tumawag ng healer para matingnan ako. Mabuti naman at may healer dito. I always want to become a doctor. I admire the doctors for being dedicated and for always doing a good job. kung normal ako parin ako I'll pursue medical course and someday maging doctor. but everything goes up and down. nagbago na ang lahat.

napansin kong nakatitig si Garette sa akin. He's weird actually.

"Alam mo, ate. I can sense something different from you but I just can't point it out" sabi nito habang ang kaliwang kamay ay nasa baba niya at hinihimas himas ito. kunwari may balbas siya rito. nakakunot pa ang kanyang noo

Ano pa bang kakaiba sa akin? Sila yung kakaiba at hindi ako.

biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Syra. Masigla itong lumapit sa akin . sakto lang na makikita at maririnig ko siya. Habang si Garette naman ay lumabas. ewan ko kung saan yun pupunta. he didn't bother to say goodbye. bad garette. bad.

this kid! I still have to punish Her. Makikita niya, pagmagaling na ako kukurotin ko talaga ang singit niya.

"Hi! Ceres, Kamusta kana?" masiglang tanong nito sa akin.

magaling dahil may gana pa siyang magtanong sa akin ng ganyan, matapos ang lahat na paghihirap na dinaanan ko sa kanya. That's what you called KAKAIBA.

"Hindi kapa rin ba nakakagalaw? kawawa ka naman." sabi nito.

yeah! kawawa talaga ako, dahil yan sayo eh!