Chapter 4- the mysterious guy
Kinabukasan...
9:00 am ang flight ni best...huhuhuhuh. Hindi ko kaya mababawasan ako ng kakampi.huhuhuh
8:00am pa na man sa relo ko. Hinihintay ko ngayon si Rich kasi sabi nya sasabay na daw kami. Masaya kami kahapon na nagbobonding. Hinding hindi ko yun malilimutan.
"Sorry Mae kung ngayon lang ako. Halika na"bumaba na sya sa kanyang sasakyan pero hindi sya ang nagmamaneho ha kasi 16 pa yan.
"Ok lang" ^_^ *pacute effect*
Hanggang sa 30 minutos ang nakalipas ay nakarating na kami sa airport.
Parang ang bigat sa pakiramdam ang biglaan na pag-alis nila.
TT>TT
"Mae naman tama na ang pag-iyak, lumalaki na ang mga mata mo oh" sabay akbay sa akin
"Kasi--*sob*"
"Tama na yan. Andito naman ako eh! Bilisan na natin baka makaalis na sila"
Nag nod nalang ako. Nakita ko na din sa wakas si Evangelene, hawak hawak ang kanyang maleta kasama sila tita at tito.
"Vangiiieeeeee" sabay yakap sa kanya
"Umiiyak ka na naman?! Tsk.tsk.tsk! Pag hindi ka tumahan sasabihin ko kay MINE ang sekreto mo!" bulong nya sa akin
"Eeeeeehhhhhhhh....Vangie naman eh! *sniff*"
"Hello po tito, tita" said rich and mae
"Hello din Mae, nandito ka rin pala Rich"
"Opo" ^_^ said rich
"Asan ba si Kevin?" said Evangelene
"Kala ko din eh andito na sya, hindi kasi nya sinasagot ang tawag ko."said richmond
"Ah ganun ba! Humanda yun sa akin...grrrrr"
"Oh anak, oras na para umalis na tayo. Mae at Rich mag-iingat kayo dito ha. Pagbutihin nyo na rin ang pag-aaral nyo."
"Opo tito" said rich
"ToT, opo tito" sabi ko
"Oh mga best alis na ako. Ingats kayo lage."
"Uhuhuhuhuhuhuhuh" TTOTT
"Hoy! bruha hindi ako mamamatay noh! Aalis lang, dont worry babalik din naman ako dito paminsanminsan. Kaya tahan na. ok?!"
T,T *nod.nod,nod*
"Tsaka magpaganda ka rin para mapansin ka na ni rich. Ayusin mo rin yung kinikilos mo, wag mag-isip bata kasi matanda kana. ok?!" bulong ni Vangie sa akin
"Akitin mo ng mabuti. Remember, idaan mo sa santong dasalan pero pag hindi umepekto daanin mo sa santong paspasan!"bulong ulit ni Vangie.
0////0
Hanggang sa umalis na din sila. Namimiss ko na sya ngayon.huhuhuhu. Inihatid na din ako ni Rich sa bahay namin.
"Rich pasok ka muna"
"Wag na, may gagawin pa kasi ako. Pero seryoso Mae, wag ka nang iiyak ha? Andito naman ako eh! Hinding hindi kita pababayaan. Promise!"
"Thanks rich!" ^////^
"Sige alis na ako. Regards mo nalang ako kina tita at tito" Sabi nya tas kurot sa pisngi ko.
"Bye!" sabi ko nalang sa kanya habang tinatago ang kilig ko sa kanya.
"Oh anak bakit hindi pumasok si rich dito?"
"May gagawin daw, sa susunod nalang daw."
"Ah ganun bah, uhmmmm anak.."
"Ano po yun ma?"
"Ah...sa susunod nalang..gusto mo bang kumain? ipaghahanda kita?"
"Wag na po ma, busog pa po ako. Ma si dad asan? mga kapatid ko?"
"Andun sila sa bahay ng lola"t lolo mo"
"Ganun po ba, sige po sa kwarto muna ako. bye po." sabay halik sa mama ko.
Nakarating na din ako sa kwarto ko.
*sob*
*sob*
*sob*
Evangelene namimiss na kita. Bakit pa kasi sila umalis eh! Mahal ko kasi yun....
Kevin POV
Maaga ako sa airport, kahit na hindi ako nagpapahalata sa kanya na nalulungkot ako na aalis na sya. Bakit ba kasi pag kasama ko si Evangelene eh parang..... ewan pero hindi pa rin nawawala yung may halo ring galit sa puso ko!
Hindi ko nga alam kung paano nagsimula na naging kaibigan ko sila. Hindi naman ako palakaibigan eh! Ah! alam ko na si Evangelene din ang dahilan. Lagi nya akong kinukulit. Kaibigan na nga agad ang turing nya sa akin. tssss.... kung alam lang nya talaga ang lihim ko.
Nakita ko na rin sya sa wakas! Kasama ang parents nya. tssss....tinatawagan na naman ako ni Richmond. Kulit nito ah!
Sa pagbalik mo Evangelene Ferrando sa pilipinas, humanda ka sa akin!
Umalis na din ako sa airport baka makita pa ako nila Mae dito.
This is Kevin Chiu-------->
