Mishandeld.

Verkering

Ik stond op en keek op mijn telefoon hoe laat het was, 10 uur. Ik kreeg heel veel berichtjes van Zayn, ik opende het. Hij schreef alleen dat ik moest reageren dus ik schreef "hoi" Ik liep mijn kamer uit en ging douchen, daarna droogde ik me af en trok mijn kleren aan. Ik liep naar beneden en maakte tosti, ik wilde echt niet dat mijn moeder kwam want ik had geen zin in het gezeik, het is wel stukken beter zonder mijn vader, dan heb ik niet meer het gevoel dat ik bang moet zijn. Nog even en dan ga ik studeren, de tijd vliegt voorbij. Toen de tosti klaar was ging ik naar boven eten, ik opende mijn laptop en zag dat Zayn me stond te bellen, nou volgens mij heeft hij zelf gezegd dat hij me met rust zou laten, ik weigerde hem en stuurde een bericht "Volgens mij zou jij mij met rust laten?" Hij antwoordde niet, beter. Ik opende facebook en keek best vines. Toen werd ik weer gebeld door Zayn, en ik weigerde weer. Maar hij bleef maar door bellen dus uiteindelijk ging ik toch skypen met hem.  "Wat is er je zou me toch met rust laten?" vroeg ik. "Wie zegt dat ik het meen" zei hij "O, dus je meende het niet dat je me leuk vind?" "O dat loog ik niet hoor, maar ik blijf je stalken tot je me leuk vind" "Nou, succes Zayn want mij zal je niet krijgen" zei ik en ik hing op, irritant kind. 

Later die dag liep ik naar buiten om naar de Bas te gaan (een winkel) Toen ik binnen kwam ging ik naar de soep afdeling, opeens legde iemand zijn hand op mijn schouder, ik keek achter me en het was zijn. Ik haalde zijn hand van mijn schouder. "Wat is er?" vroeg ik. "Ik zeg toch, ik blijf je stalken totdat je me leuk vind" zei hij. "What the heck? Hoe weet jij dat ik hier ben" vroeg ik. Hij gleed met zijn vinger over mijn schouders heen en liep weg. "Je bent heus niet mysterieus ofzo" zei ik d'r achterna. Ik liep naar de kassa en rekende af. Gelukkig is mijn moeder weer normaal, blijkbaar is mijn "preek" gelukt. Toen ik thuis kwam deed ik de deur open en legde de soep neer op de tafel en liep naar boven, ik hoorde weer geklop op mijn balkon, en ja daar stond Ashley. Ik was nog steeds boos op haar. Ik deed open. "Luister Jess, het spijt me zo erg ik had geen idee wat jouw vader allemaal met je deed het spijt me heel erg, en trouwens Niall is weer het ziekenhuis uit!" zei ze. "Het maakt niet uit Ash, en wat leuk voor je dat hij het ziekenhuis uit is!" zei ik vrolijk. "Maar ik ga hem nu bezoeken, ik heb hem een bericht gestuurd en hij zou het leuk vinden als ik langs kwam!" zei ze enthousiast "Nou meid, veel succes!" zei ik en ze liep weg. ik ben blij dat het weer goed is.

Het was 9 uur 's avonds en ik hoorde weer geklop op mijn balkon, ik deed open en tot mijn grote schrik stond Zayn daar. "Zayn!? Wat doe jij op mijn balkon!?" vroeg ik boos. "Luister, Amy is daar aan de overkant net aangereden!" zei hij. "Omg! Serieus? Als je liegt maak ik je af" zei ik "ik lieg niet ik zweer!" zei hij en we liepen samen naar beneden en renden naar Amy toe, en ja daar lag ze onder het bloed, in de verte hoorde ik de sirenes al. Ik begon te huilen, en Zayn omhelsde me, het maakte me nu niet echt uit wat hij deed.