Mishandeld.

My hero

"Ik zei toch dat we een relatie kregen" zei Zayn opeens. "Wie zegt dat we een relatie hebben?" zei ik. Ik keek op mn telefoon. "Jezus het is 1 uur 's middags" zei ik nogal geschokt. "Serieus?" vroeg hij. "Ja, ik ga me ff omkleden" zei ik, ik pakte mijn kleren en ging me omkleden in de badkamer. Toen ik klaar was ging ik op de grond zitten, doe ik altijd als ik nadenk. Wat nou als we een relatie krijgen? Uiteindelijk stond ik op en liep naar mijn kamer. "Ik moet naar huis van mijn moeder" zei hij. Bij de deur gaf hij me een knuffel, dus ik knuffelde hem maar terug. Ik liep weer terug naar boven, ik ruimde alle zooi op. Toen dacht ik opeens aan Amy, ik moest haar nog bezoeken in het ziekenhuis. Ik rende naar beneden en ging eten. "Mam, ik ga naar Amy toe in het ziekenhuis" zei ik en rende de deur uit. 

Toen ik aankwam liep ik maar ergens heen, ik ben nog nooit eerder in het ziekenhuis geweest. "Kan ik u helpen?" vroeg een man achter me. "Uh ja, ik wil mijn vriendin bezoeken" zei ik. "Hoe heet ze?" vroeg hij. "Amy Parker" zei ik. De man zei dat ik naar boven moest naar kamer 104, dus ik liep naar boven en deed de deur open. "Heee" zei ik. "Hey Jess! Kom naast me zitten" zei ze. "Gaat het al goed?" vroeg ik. "Ja valt mee, ik heb echt hoofdpijn" zei ze. Zo bleef ik 30 minuten met haar praten maar daarna moest ik naar huis.

Ik zat op mijn kamer toen er een tak tegen mijn raam kwam, ik opende het balkon en keek naar beneden. Ik zag Zayn en naast hem stond een "stoepkrijtkunstwerk" er stond namelijk "Wil je mijn vriendin zijn?" met allemaal rozen en hartjes er om heen. Ik was sprakenloos, maar uiteindelijk zei ik ja. Ik liep naar beneden en gaf hem een knuffel. Dit is eigenlijk best wel raar, aangezien ik hem niet mocht enzo, maar hij is heel aardig en hij geeft om me. "Sorry ik moet echt gaan ik heb een bijbaantje bij bubbletea" zei Zayn. En voor het eerst gaven we een "Afscheidskus" 

"Hey, wil je even spaghetti halen?" vroeg mijn moeder. "Oke maar ik laat mijn telefoon hier" zei ik en liep de deur uit. Ik heb al verteld over onze relatie. Onderweg naar de winkel merkte ik dat er heel de tijd iemand achter me aan liep. Ik ging niet sneller lopen ofzo. Opeens pakt iemand me bij mijn mond, ik wou schreeuwen maar dat lukt natuurlijk niet. Hij pakte me beet en bracht me naar de auto en deed tape om mijn mond heen. We reden ergens naartoe. Ik had geen idee waar, hij bracht me naar een verlaten fabriek ofzo. Hij deed mijn deur uit en dwong me mee te lopen, hij hield een pistool voor mijn hoofd. We hebben wel ene half uur gereden dus mijn moeder is zoiezo bezorgd. 

Toen we binnen kwamen was het heel koud, hij duwde me keihard tegen de muur aan en haalde het tape van me mond. Ik ging niet schreeuwen en zei geen woord. "Zozo, ik had verwacht dat je ging schreeuwen" zei de jongen, hij is rond de 20 jaar denk ik. "Wil je dat dan?" vroeg ik. "Nee" zei hij. "Nou hou dan je bek dicht" zei ik boos. "Arrogant wijf" zei hij en sloeg tegen me wang. "Ik? Arrogant? Zegt degene die een klap geeft" zei ik. Ik maakte hem nog bozer en daarom kreeg ik nog een klap tegen m'n wang aan. "Waarom doe je dit !?" vroeg ik. "Ik word gedwongen door je vader" zei hij. "Maar, hij zit in de gevangenis" zei ik. "Je vader is een slimme man, hij ontsnapt zo uit de gevangenis hoor, en hij zei tegen mij dat als hij de bak in moest, moest ik je gaan mishandelen en doodschieten of hij schiet me dood" zei hij. God, ik zit zoo erg in de problemen. "Mij doodschieten? Je zult karma krijgen" zei ik. Hij gaf nog 2 harde klappen, ik voelde mijn wang branden. Hij pakte zijn pistool en wilde bijna schieten, hij trok langzaam aan de trekker. Ik deed mijn ogen dicht en hoorde keihard een knal, maar ik voelde niks. Ik deed mijn ogen open en zag Zayn voor de deur staan met een pistool in zijn handen en de jongen lag daar op de grond, onder het bloed. Ik rende naar hem toe en gaf een dikke knuffel. "Hoe wist je dat ik hier was?" vroeg ik. "Die jongen, is mijn vriend. Ik weet niet waarom hij dit deed maar ik kon via GPS zien waar hij was." zei Zayn. "Maar hoe wist je dat hij mij meenam?" vroeg ik. "Hij gedraagde zich heel raar de laatste tijd" zei hij. Hij sloeg zijn arm om we heen en we liepen samen naar huis, 1 uur lopen.

Toen we thuiskwamen zag ik mijn moeder al voor de deur staan en ze was blijkbaar heel bezorgd. "Als jij je telefoon niet had meegenomen zou je dood kunnen zijn" zei mn moeder. "Hoezo?" vroeg ik. "Ik had Zayn gebeld via je telefoon, want ik had namelijk zijn nummer niet" antwoordde ze. "Waarom belde je gewoon niet de politie?" vroeg ik. "Nou de politie is altijd zo sloom" 

Het was al 12 uur 's nachts, ik sliep nog niet. Ik ben bang, en ik durf niet te slapen. Ik ben bang dat er iemand via mijn balkon komt inbreken en me weer meeneemt.