Arkadaşlar bölümü okuduktan sonra aşağıda ki açıklamayı lütfen okuyun.
Iyi okumalar
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Berfin'in dediği cümle üzerine bütün bakışlar ona dönmüştü. Annesinin ağzından tekrar bir hıçkırık çıkarken o Alel'e bakıyordu. Ama şevkatle, sevgiyle değildi bu bakış. Bu bakışta öfke, kin vardı Alel'e karşı. Alel de anlamıştı bunu. Ablasına üzgün gözlerle bakıyordu. Berfin yavaşça bakışlarını kardeşinden çekip ona bakan genç adama çevirdi.
Genç adam kardeşinin kafasında olan silahını daha sıkı tuttu. Ne Berfin konuşuyordu ne de genç adam. Boran ağa kızının söylediği cümlelere ne kadar karşı çıkmak istese de çıkamıyordu. Eğer şuan karşı çıkarsa bir kızını kurtarmışken diğer kızından olacaktı. Boran ağa bir nefes alıp verdi. Genç adama bakıp konuşmaya başladı.
"Akşama çiceğinizi çikolatanızı alın gelin" dedi. Genç adam silahını indirdi ve konuştu.
"Gelelim Boran ağa ama akşam bu ikisi de ortalarda dolanmayacak. Gözüme görünmeyecekler" dedi. Boran ağadan olumlu cevap aldıktan sonra kapıdan çıkıp gitti. Bir müddet sessizce salonda oturdular. Alel'e ne zaman baksa ona bakıyor oluyordu. Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktı. Içinde ona olan sinire bir türlü engel olamıyordu. Bir anda bağırmaya başladı.
"Sen bunu bize nasıl yaparsın? Hiç mi düşünmedin ailem ne olacak diye? Içın hiç mi acımadı giderken? Demedin mı ben ailemin yüzünü nasıl kara çıkarırım diye? Düşünmedin mı?" Bağırmaya devam edecekken Alel
"Sevdim abla sevdim. Suç mu sevmek? Sen hiç mi sevmedin gittiğin şehirde? Ben ailemi senden daha çok düşünüyorum abla. Ben namussuzluk yapmadım. Kaçmış olabilirim ama namusumu kirletmedim" diye kendini üste çıkarmaya çalıştı. Bu duruma iyice sinirlenmişti Berfin.
"Sevmek hiç bir zaman suç olmadı. Sen gelip ailene dedin mi ben Halil'i seviyorum diye. Deseydin yapmayacaklar mıydı? Annem sen gittiğinden beri ne hallere geldi" diye bağırdı. Evin içinde sadece Berfin ve Alel'in bağırış sesleri vardı. Ne Alel hakim olabiliyordu kendine ne de Berfin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mardin gelini (ARA VERİLDİ)
De Todo"rahat bırakın artık beni. Bıktım anlıyor musun? bıktım" diye bağırdım karşım da ki ağa bozuntusuna. "herşeyin bedelini ben ödemekten bıktım. Herkesin yanlışını ben düzeltmekten bıktım. Ailemden bıktım, arkadaşlarımdan bıktım. Ve en çok kimden bıkt...
