Canım yanıyordu .
Dalgalara vuran yalnızlığım geçmiyordu üstümden.Gözlerimi kapattığımda karşıma gelen yüz bütün sinir uçlarımı uyarıyorken. Tekrar gözlerimi açma ihtiyacım doğuyor.Gece Kaaranlık.. Gece sessiz.. Gece yalnız...
Yazdığım onlarca satır varken aklımda , elime kalem aldığım an buhar oluyor kelimeler. Sinirleniyorum .
Gözlerimi kapattığımda tekrar aynı yüz geliyor karşıma , Gözlerimi açmadan yazmaya başlıyorum bu sefer .Ne aşağılık kelimeler kalıyor yazmadığım ne de edepsiz cümleler.
İçimi boşalttığım da zor bela açıyorum gözlerimi . Kağıda baktığımda dalgalara doğru bir sessiz küfür savuruyorum. İçi dopdolu ama... Ağzımı doldura doldura sövüyorum... Ama sessizce!
Dalgaların oluşturduğu köpükleri izliyorum sakinleşmek için ama nafile..
Adım;Deniz! Beni sakinleştirebilen tek şey gene deniz , ama bu sefer işe yaramıyor Lanet olsun !
Lanet olsun!
lanet olsun!!
Zaman , gecenin yarısı.
Zaman , dün ,bugün , yarın , şimdi..
Zaman , yaşımı benden çalan!
Melan kolim artıyor yine !
Lanet olsun !
Sanırım ağlamalıyım biraz , Görüşürüz Dostlar.
Okuyanlara ve okumayanlara selamlar :)
Gözlerinizden öperim! :))
Deniz........
