::::Aze Lazaro::::
One week is pure bliss. Life has been so good to me this past few days. Mas nakilala ko ang isang Zion Mervou Blood pero mas gusto ko pa ding itawag sa kanya ang Milo. Ang cute kasing pakinggan eh.
"Damsel in distress" tawag sa akin ni Milo.
Hahaha hanggang ngayon, yun pa din ang tawag nya sa akin. Ayaw nyang tawagin ako sa pangalan ko kasi ako daw ang kanyang 'damsel in distress'. Nakakatuwa nga eh kasi ako lang ang nakakakita at nakakaalam ng childish side nya. Sa harap ng mga sasakupan nya, lagi syang seryoso. Hindi mo sya makikitang nakangiti at hindi dim sya tumayawa pero pagdating sa akin, nagiging ibang tao sya. Ibang bampira pala hehe. Pero madalas nya din akong sinusungitan, ewan ko kung bakit. Siguro dahil sa mga iniisip ko. Hahahaha minsan kasi kapag nagiging green-minded ako, gumagawa ako ng sex video ni Milo kasama ang kung sino-sino lang. Womanizer at sex god tuloy ang dating nya hahahaha.
"What's running in that pretty little head of yours?" Umupo sya sa tabi ko at naki-agaw sa kinakain kong potato chips.
>3< potato chips ko yun ah!
Oo nga pala, kumakain sya ng human food pero yung luto ko lang, alangan namang uminom din ako blood. Ewnes lang ah, di ako bampira. Tss, perks of being the strongest vampire. He can live like human pero di nasu-suppress ng human food ang cravings nya sa blood, neither gis hunger but he can survive a month without blood intake. Astig nga eh, parang tao talaga sya.
"Ikaw, buti nga di ka pa napapagod eh >3<" napasinghap sya at nabulunan sa sinabi ko.
Inabutan ko sya ng juice kaya nahimasmasan sya. Hahahaha yan kasi eh, nangunguha nga pagkain ng may pagkain. Karma strikes men! Ang bilis nya hahahaha
"Takaw mo kasi eh" i murmured.
"What did you just said?" Tanong nya.
"Wala"
Hayst, bored na ako sa palasyo ng haring bampira na to. Uh, nakalimutan ko palang banggitin, nakatira kami sa isang palasyo. Palasyo ng mga bampira, sa labas ng palasyo ay lugar ng mga nilalang na di ko alam hahaha biro lamg. Eh kasi naman wala na ata kami sa earth eh. Pang-out of the world ang tinatayuan ng palasyo nya. Dinala din ako ni Milo sa Akuma City. City ng mga demonyo na sinasakupan nya. Out of tge world na talaga dun, ang daming nilalang na di ko alam kung ano. Tsk, ako lang pala ang anghel dun hahahaha.
"Do you wanna go somewhere?"
Bigla akong napatingin sa kanya. Alam kong walang dapat ikabigla sa itinanong nya pero nabigla pa din ako kasi gusto ko eh hahahaha. Nakakabobo din pala ako hahaha XD
" Hmmm... meron, dadalhin mo ba ako sa gusto kong lugar?" Tanong ko pabalik.
"Yes, anywhere for my damsel in distress" sagot nya
Ayeeeiiih!!! Kinilig ako dun ah hahaha. Minsan talaga nakakainis at nakakabobo din tong Milo na to eh.
Alam kong nababasa at naririnug nya ang iniisip ko ngayon pero wala akong pakialam. Edi basahin nya hangga't magsawa sya. Basta nakakabobo sya!!! Kahit simple gestures nya lang nabobobo na ako. Nabobobo sa kilig >0<
"Where do you want to go?" Napa-isip naman ako sa tanong nya.
Meron nga ba? Hmmm, wala akong maisip na puntahan eh. Pero ang tanong, may isip ba ako? Hahaha lol.
"Hmm... Punta tayong mall, gusto kong mag-shopping ng foods" bigla akong na-excite sa naisip ko kaya lang may naalala ako.
"Hehe wala pala akong pera kaya wag na lang" napakamot ako sa batok at nahihiyang ngumiti sa kanya.
BINABASA MO ANG
I Am His Queen
VampiroI'm just a simple girl with a simple life and simple dream. But everything changed when an unknown creature took me. Anong creature nga ba yun? Tikbalang? Hindi ata eh. Hindi sya half kabayo. Manananggal? Hindi din. Gwapo yung guy eh and as far as...