My Past And My Future.

CHAPTER 11

------------------------------------------

When im in my room i was about go to sleep because im so fckn deadly tired of this day. But some memories came to my mind about that Winston thingy. and again my tears fall down. How idiot i am? Why i cant get over him. I get the biggest pillow in my side then cover to my face. But gosh i cant breathe. So i decided to throw the pillow. And I stood up. Urg what the fcking wrong with me. Im so deadly tired but my mind didnt want to sleep and remembering the things in the past. I walk back and forth and i open one of my durrrraa box and see the old pics together with him, then again my tears fall down. Winston? Why? Where are you? Are you crazy or i am? I do not lose hope to see you again, I do not lose hope of waiting for you? Its been two years when you left. But why? Why are freaking bothering me?! Like hello? Im not a type of a girl commit suicide because they left by the one they loved, But. but urrrrg. I wanna die directly because this  pain that you gave to me ?  So much hurt than taking suicide , So much torture . So much helpless. But see? im so brave to wait you because i know someday youll be back. I will always love you. Gusto ko nang kalimutan lahat pero pag naiisip kong kakalimutan kita lalo lang sumisikip ang dibdib ko. Napa facepalm nalang ako habang tuloy parin sa pag iyak. Nang kumalma nako, Bumalik narin ako sa kama ko at mas madaling nakatulog.

Kinabukasan parang walang nangyari sakin. Maaga akong nagising siguro mga 7am palang. Pagbaba ko nakita ko naman sila Mama na paalis na. They give me hug and a kiss and some reminder before they leave. Nagluto naman ako ng almusal namen ni kuya. Pag tapos kong magluto nakita ko naman si kuya pababa. 8am na pala.

"Ang aga mo naman nagising? Dati ako lagi nagluluto ng umagahan ah? Hehe." Saad ni kuya. Hindi nako nagsalita, Mejo masakit ang lalamunan ko dahil kagabe. Umupo nalang ako katapat nya. Walang umiimik sa amin. Pero maya maya binasag na ni kuya ang katahimikan.

"Anong nangyare?" Tanong nya. Nagtataka siguro sya dahil ang tahimik ko at nakayuko lang.

"Shine Francine!" Ayoko sanang tumingin sakanya kasi mahahalata nya ang mga mugto kong mata. Pero wala fullname na its a warning. Kaya naman tumingin ako kay kuya. Pero di parin nag sasalita.

"Its about Winston?" Diretso nyang sabi. Di paba sya sanay? Napag ganto ako isa lang ang ibig sabihin,

"Yes." Walang emosyon kong sabi.

"Its been two years when he left?! Why your so stupid to act like that Shine!!" Buti nalang wala na sila mama. Wala naman kaming yaya. Bukod sa ayaw ni papa malalaki narin daw kami. Kaya kahit magsigawan kami walang pipigil. Napadabog kong Nalapag ang aking kutsara at tumayo.

"Yeah its been 2years. And yes im so idiot to wait for him, to being inlove with him. Malala nako kasi kahit anong sakit ang nadulot nya eto parin ako hinihintay syang bumalik at handa ulit tanggapin. Diko man alam ang rason kung bakit biglang ganun ang nangyari, wala mang magsabi sakin pero ramdam ko na my alam ka kuya." Mejo mahinahon kong sabi pero my kasama paring inis.

"Shi--" Pinutol ko ang sinabi nya.

"Bakit kuya?! Matagal kong hinintay na my sabihin ka sakin na relief to my pain pero wala kang ginawa ni hindi mo nga sya kinausap after he break my poor heart. Wala kang ginawa kuya. Akala koba protective ka? Akala ko ba hi-hindi mo hahayaang my makasakit sakin?" Sabi ko habang naiiyak nako. Oo muka na kong tanga kasi parang lumalabas na gusto kong awayin nya yung winston nayun. But thats not my point.

"Lagi mong sinasabi magiging maayos ang lahat?! e bat ngayon *sob* hanggang ngayon di parin ako *sob* maayos? parang my kulang." I felt sorry sa mga sinasabi ko sa kuya ko, ewan siguro gusto ko lang my malabasan ng sama ng loob.

"So-sorry ku-kuya." I wiped my tears then started to walk upstairs. Mag aasikaso nalang ako for school. After kong mag ayos bumaba na ako nakita ko ang kuya ko na hinhintay ako sa sala. Ng nakita nya na ako sumenyas na sya sakin na lumabas na. Bat ganun? Sa mga sinabi ko? wala ba talaga syang sasabihin? Mygawddd. Bat naghihintay pako ng pwedeng sabihin ng kuya ko? e 2years nga wala syang ibang sinabi e. -_-

Before 10 andito na kami sa school. Naghiwalay narin kami ng way ni kuya. Ako naman diretsang tinahak papuntang 3rdflr. Then somewhere caught my attention again, It was MM and playboy again having some urg? argument? Pinagpatuloy ko nalang ang pag akyat ko at ng makarating nakong 3rdflr. I saw jigs smiling at me with his friend.

"Hi Miss Gomez." Urg. Why so formal? Tumango lang ako at diretsong naglakad na. Sinabayan nya naman ako pati ng ibang kasama nya.

"Wag kanang tumuloy. Walang prof." Nakangiti nyang sabi. Napatigil naman ako. Umm Walang prof? So vacant pa namin.? At ang next class pa is 2:30 Uuuurfg. Anong gagawin ko sa mga iilang oras na natitira. Napalingon naman ako kay jigs wala na pala yung tatlo nyang kasama.

"Anong iniisip mo?" Saad nya. Napasinghap naman ako.

"Wala kana du---"

"Miss Gomez." Sabay kaming napalingon sa tumawag sakin. Its Emmanuel The SP. Nakangiti ko naman syang tinignan. Iniabot nya naman sakin ang isang panyo. Panyo ko pala.

"Naiwan mo kagabi." Napa cross arm naman si Jigs. Di Nya nagegets ang nangyayari.

"Ah Sa-salamat."

"If you want, Ahm you can go wit----"

"Araaay. Bitawan moko. Anuba!" Nakatingin lang sakin si Jigs at SP habang hila hila na ako palayo nang isang lalaking nababaliw na bigla nalang manghahatak out of nowhere. Whats wrong with him. Umistop kami sa tapat ng locker room. Sinandal nya ako dun. At Kinorner nya ako ng mga braso nya. His eyes is staring at me . He step closer to me that me and him is also an inchclose , i smell his so oh wellness breathe, I feel some stomach ache and i feel like my heart is trembling. I dont know what to do. If i move its possibility that my lips will meet his soft lips. Ahhhhhhgg Anobatong iniisip ko. Hindi ako makagalaw. Nakatingin lang ako sa tenga nya. Haha. Diko sya matignan ng direkta sa mata e Ngumisi sya at binaba na ang kanyang mga kamay at ibinulsa iyon.

"Liligawan kita." Walang ka emo emosyon nyang sinabi. A-ano? Li-ligawan daw.. bago pako mag protesta nakatalikod na sya sinabing...

"Wag kanang umangal. Maki ayon kanalang." At tuluyan na syang umalis. Urg? What the hell he think he's doing. Napa facepalm nalang ulit ako at naaboroto. Whats wrong with him?