git başımdan chanyeol, ben sana göre değilim :: pcy x bbh

𝟚𝕟𝕕

Taksi evin bulunduğu sokağa girmek üzereyken vaktin geldiğini düşünüp Sehun'u çaldırdım. Aramayı cevaplayıp kısaca "İniyorum." demiş ve yüzüme kapatmıştı. Taksi 2 dakika içinde apartmanın önünde durmuştu. Kapının önünde dikilen Sehun hemen fırlayıp bagajdaki kutuları indirmeye başlamıştı. Ben de o sırada koca bavulumla cebelleşiyordum. Bagaj annemin yanımda gönderdiği kolilerle dolu olduğundan bavulumu arka koltuğa koymuştum. Ağır olduğu için bavulu çıkarmam bayağı zor olmuştu. En sonunda bavulu kapının önüne ittirdim ve taksicinin ücretini ödedim. Sehun çoktan kolileri taşımaya başlamıştı.

Asansörün içine yerleştirdiğimiz kolilerle birlikte 7.kata çıkarken Sehun'la bakışıyorduk. Uzaktayken pek anlamıyordum ama, her geri dönüşümde Sehun ve Jongin'in suratına baktığımda onları özlediğimi fark ediyordum. Sehun'un sevimli bakışına yüzene bir tane çakarak cevap verdim. "Çok tatlısın minik kardeşim benim. Nasıl da özlemişim ya, şu sıfata bak, yiyeceğim." Elimi çenesine yerleştirip sıkarken halinden şikayet etmemesi beni daha çok keyiflendiriyordu. Sehun'un da benim gibi sevilmekten hoşlanan bir kedi olduğunu söyleyebilirim. Gerçi Jongin pek izin vermiyor ama... görmediğine göre sorun yok hehe.

Sehun kolileri mutfağa yerleştirirken ben de bavulumu odama sürükledim. Kapıyı açtığımda çok önemli bir detayın tamamen aklımdan çıkmış olduğunu fark ettim. Benim artık bir oda arkadaşım vardı! Yatağımın biraz ilerisine eklenen ikinci bir yatak ve yanındaki çalışma masasını garipsememek elimde değildi. Dağınıkça bırakılmış yorgana ve masanın üstünde yayılmış olan ders kitaplarına takıldı gözüm. Yeni bir oda arkadaşım vardı ve onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Kitaplardan anladığım kadarıyla mimarlık öğrencisiydi. Ama en önemlisi... işte onu bilmiyordum. Adını. Adını bile bilmiyordum yahu!

Bavulumu fırlatıp koşarak mutfağa, Sehun'un yanına gittim. "Ya! Şaka gibisiniz, hiç tanımadığım biriyle ciddi ciddi oda arkadaşı yaptınız beni."

Sehun kaşlarını çatıp elindeki yemek kutusuyla birlikte parmağını bana doğrulttu. "Baekhyun, sen kabul ettin bunu. Hem de biz ısrar bile etmemiştik."

Gözlerimi devirip masanın altındaki sandalyeyi çektim ve o kolinin içindekileri buzdolabına yerleştirirken yüzünü görebileceğim bir yere oturdum. "Her neyse. Anlat hadi. Adı ne? Nasıl biri? Benden bahsettiniz mi? Kesin beni yermişsinizdir, size güven olmaz."

Kafasını buzdolabı kapağına yaslayıp gülümsedi. "Stalk vakti he? O zaman Byun Baekhyun'un karnını biraz doyuralım." Ellerini çırptı ve kendinden emin bir şekilde sırıttı. "Öncelikle, adı Chanyeol. Park Chanyeol. Hankuk'ta 4.sınıf mimarlık öğrencisi. Evet, doğru duydun, Hankuk. Şaşırdın biliyorum, ben de Jongin'in onu nasıl bulduğunu bilmiyorum. Anlarsın ya, Jongin akıllılarla pek anlaşamıyor. Neyse, dün sabah bütün eşyalarını getirdi ve yerleştirdi. Dersine gidip geldikten sonra birlikte yemek yedik, inanamayacaksın ama yemek yapabiliyor, ardından hep birlikte FİFA oynadık. Tam olarak nasıl biri, nelerden hoşlanıyor vs. gibi sorularının yanıtlarını veremem çünkü ben de yeni tanıştım. Ama sen onun oda arkadaşısın, 2 güne öğrenirsin zaten." Soluklandıktan sonra bir anda kıkırdadı, bana doğru eğilip fısıldadı. "Oldukça yakışıklı biri. Dün konuşurken seni sordu ve senden biraz bahsettik, sonra da Jongin fotoğrafını gösterdi. Güzelmiş, dedi. Sana. Aahahahahha."

Kaşlarımı çatıp kafasına vurdum bir tane. "Neyim varmış benim? Gayet düzgün bir tipim var. Sen şükret haline, Jongin olmasa sonsuza kadar sap kalırdın." Yüzünü asıp dil çıkardığında görmezden geldim. Ciddi olmadığımı biliyordu sonuçta. "Of, çok heyecanlandım ya. İlk gece oldukça tuhaf olacak, değil mi?"

"En fazla ilk gecenizde sevişirsiniz." Sehun gülüp kolileri yerleştirmeye geri döndü. Bense gözlerimi pörtleterek ona baktım, ardında da kısa bir çığlık patlattım.

"Sen delisin Oh Sehun!"