Geçmişten Bir Parça

Buluşma

Akşam saat 20.00'da otogara gittim buluşma için. Elimde ki kaskı koluma takıp beklemeye başladım. Aradan bir kaç dakika geçtiğinde dayanamayıp aradım. "Arkana bakarsan görürsün" oldu. Arkama döndüm ve... Çok güzel olmuş be. "Motorla mı geldin?" dedi. Cevabım olumlu olunca yanakları al al oldu. "Ne oldu?" diye sordum ve bana motordan korktuğunu söyledi. Yakınlarda ki bir büfeye geçtik ve kahve ısmarladık. Bende bu esnada Hakan'a mesaj atıp arabayı getirmesini istedim. Oturup biraz sohbet ettik. Nerede yaşadığını falan sordum ve Turgut reis' de  oturuyormuş. 25-30 dakika içinde Hakan aradı. 

Hakan'ın yanına gittik ve anahtarları değiştirdik. Renegade siyah mat bir arabam vardı. Arkasında anason yazıyordu. Elfida'ya geçmesi için kapıyı açtım ve elbisesini tamamen çektiğinden emin olduğumda kapıyı kapattım. Bende bindiğimde "araban çok güzelmiş" dedi. Teşekkür ettim ve gülümsedim. Heyecandan elim ayağıma dolaşıyordu. 

kordon kenarında bir restorana gittik. Ne ile ilgilendiğini, nelerden hoşlandığını ve  nasıl bir yaşamı olduğunu sordum ona. "Seramik kil eğitimi veriyorum o şekilde vakit geçiriyorum ve tüm hayatım seramik kil üzerine kurulu. Derslerde ve ders dışında tek hobim bu. Arkadaşım Elif ile kalıyorum. Ailem yurt dışında yaşıyor. Peki ya sen?" dedi. "4 yıldır Baturalp ile yaşıyorum. Ailemin öldüğünü söyledi Baturalp ama onlara ne oldu bilmiyorum. İnşaat şirketim var onu yöneterek sağlıyorum geçimimi. 5 yaşında bir kardeşim var halasıyla yaşıyor, adı Emirkan. Onun yanına gideceğim yarın. Gelmek ister misin?" diye anlattım.

"Anlamadım, nasıl bilmiyorsun ve kardeşin neden halasında? Hadi ailen öldüyse kardeşini sen neden almıyorsun?" dedi şaşkınlık içinde. "Emirkan'ı alamıyorum çünkü bekarım vermiyorlar. Aileme ne oldu bilmiyorum çünkü 18 yaşımda geçirdiğim kazadan dolayı geçmişimi hatırlamıyorum yani hafızamı kaybettim." diyerek açıklamamı yaptım ve yanan gözlerimi gök yüzüne çevirdim. "Özür dilerim pot kırdım  sanırım. Ben Emirkan'ı görmeye gitmek isterim tabi ki. Arayamıyor muyuz onu? Mutlu olsun." dedi çekinerek ve özür diler bir biçimde. "Onu her gün arıyorum zaten bu gün aradım bir kez daha arasam bir şey olmaz herhalde." dedim ve telefonumu çıkardım. 

"Meleğim, nasılsın abim" dedim sıkıntılı bir sesle. Hoparlörde idi telefon. 

"Abi iyiyim şen naşılşın?" 

"İyiyim abiciğim. Bak yanımda kim var?" dedim ve Elfida'ya verdim telefonu.

"Merhaba Emirkan ben Elfida."

"Meyaba. Şen abimin sevgilisi mişin?" dedi Emirkan. Elfida bana baktı öylece.

"Yok abicim arkadaşım sadece." dedim ve Elfida'ya gülümsedim. Arkadan "Emir hadi telefonu kapat da uyu artık" dedi. Bende "Hadi abiciğim sen uyu." dedim ve kapatmasını bekledim. Telefonu başkası aldı ve "Emirkan'ın uyku saati geldi uyuması lazım. Size iyi akşamlar efendim." dedi bende "iyi akşamlar" deyip kapattım.

Elfida derin derin baktı gözlerime ve "Sana bir şey diyeceğim." dedi...