Not:2.bölüm alıntısıdır..
****
Aysima hanım, unlu ellerini yıkayıp çalan telefonunu açtı. Köyden kaynanasıydı arayan.
"Anne!"
"Kizum gelinim nasulsun bakayum?"
"İyiyim anne sen nasılsın?"dedi tezgahın üstündeki hamurun ağzını kapatıyordu mayalanması için!
"İyiyum kizum amaa bizum bu Hadice vardu ya bildun mi?"
"Bildim de ne olmuş ona?"
"Onun kizu evleneymuş! Ha bizude çağurmiş! Ha ben yaşlandum artuk bende dedum kiii bizumkiler gelsun hem onlaru göreyum hem de bizum gelun, geluniyle bi salunsun bakayum!"diyen Hasibe babaannenin boşanmadan haberi yoktu!
"Geliriz anne geliriz!"sıkıntıyla kaynanasına onay verdi Aysima hanım...
"Ha benum güzel gelunum afferun. Hadi ben gidup yemek edeyum! Hayırlı günler olsun!"
"Hayırlı günler anne.."
Şimdi koltuğa oturmuş, kara kara düşünüyordu. Nasıl diyecekti ~kalkın Karadeniz'e gidiyoruz~diye! İçeriye giren Osman Bey'e döndü. Kocası yanına oturunca ona döndü...
"Osman Bey!"
"Söyle hanım iyi misin?"
"KARADENİZ'E GİDİYORUZ!"......
KESTİK!😂
BÖLÜM BİTER BİTMEZ GELİCEK ŞİMDİLİK BUNLA İDARE EDİNİZ! SAYGILAR!😂😊
TAHMİNLERİ ALALIM LÜTFEN!💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Biz Boşanamayız!
General FictionHamza, duruşma salonunun kapısında bekliyordu. Yanında avukatı ayrıca samimi arkadaşı olan Emre vardı. Gözlerini karşısında başı önünde eğik olan karısından çekmiyordu. İçten içe nasıl bu hale geldiklerini düşünüyordu. Açılan kapı sesiyle düşünceler...
