Biz Boşanamayız!

BÖLÜM 4💓

Son yaşanan olaydan sonra Asya ile konuşmamıştık. Sakin bir şekilde kahvaltımı ederken, kızımın önündeki ekmekle verdiği savaşı izliyordum. Bir bölmeye çalışıyordu bir sağa sola çeviriyordu. Bakışlarım bu seferde Alin'in ağzına bir şey koymaya çalışan karıma çevirdim. Hem kendi yiyor hem Alin'e yediriyordu. Ekmekten bir dilim alıp yağ ve reçel sürdüm. Asya'nın tabağına bıraktım. Bir bana birde önünde ki ekmeğe bakıyordu. Aklıma ilk evlendiğimiz zaman ettiğimiz bir kahvaltı gelmişti. Onunda aklına gelmiş gibi hafif bir tebessüm vardı yüzünde. Yavaşça ekmeği eline alıp ısırdı. Bu manzarayı sonsuza kadar izleyebilirdim. Ama o anda öyle bir şey oldu ki hepimizi telaşlandırmıştı.

Asya bir anda ayağa kalkıp, bir eli ağzında bir eli karnında banyayo koşmuştu. Hemen arkasında bende fırladım. Asya banyoya girmememi söylüyordu ama ben dinledim mi tabii ki hayır! Hemen at kuyruğu yaptı saçlarından dışarı çıkmış bir kaç teli kulağının arkasına sıkıştırıp, yanına diz çöktüm. Sırtını sıvazladığımda biraz daha iyi görünüyordu. Elini yüzünü yıkadığında bana doğru döndü.

'İyi misin hatun?'dedim yüzünü havluyla kurularken. Onaylar şekilde başını salladı. Banyonun kapısının çalmasıyla bizimkileri hatırladım.

'Abi, yengem iyi mi?' Arin'i yanıtlamadan kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda Arin duvara dayanmış duruyordu. Elinde olduğunu sonradan fark ettiğim telefonu bana uzattı.

'Şey çalınca getireyim dedim önemlidir diye. Doktor Barış diye biri aradı da.' Asya, Arin' in uzattığı telefonu alıp, dışarı çıktı. Kaşlarım çatık arkasından bakarken Arin bana bakıp çıkmak isteyince kolunu tuttum.

'Tanıyor musun sen bu Barış denen adamı.'

Gizli kişi ağzından:[yazardan]

Arin bir abisine bakıyor bir de kapıya bakıyordu. Doktor Barış'ı tanıyordu. Ama bunu abisine söylerse babaannesi öldürürdü onu.

'Hayır! Nereden tanıyacağım?' öyle bir söylemişti ki, kendi bile inanmıştı. 'İyi, sen içeri geç geliyorum ben.'kardeşini şüpheyle süzüp Asya'nın çıktı kapıdan çıktı Hamza.

Asya bir süre donup kalmıştı. Barış anlatmaya devam ediyordu.

'Asyacım seni anlamaya çalışıyorum. Senin açında çok zor biliyorum ama bizim hatamız!' Asya arkasında ki kocasından bir haber konuşmayı devraldı.

'Siz bana kansersin dediniz sonra da ölüm riskimin yüksek olduğunu söylediniz. Ben sizin bana söylediklerinizden sonra hiç yapmayacağım bir şey yaptım. Ben ailemi dağıttım. Şimdi de hamilesin diyorsunuz!'dedi kısık tutmaya çalıştığı sesiyle. Hamza şok olmuştu. Ama şimdilik bir şey belli etmeyecekti. Asya telefonu kapatınca hemen eve girdi. Hasibe hanım torunu Arin' le oturmuş durum değerlendirmesi yapıyordu.

'Valla babaannem, abim bizim hakimi kafaladığımızı öğrenirse yanarız! Kısa ve net!' elindeki limona tuz döküp devam etti. 'Hele bi de içerde ki hainin ben olduğumu öğrenirse kafamı koparır!' dehşete düşmüş gibi..

'Bağa bak ula senun o abinde kimmiş?! Ben buna izun verur miyum?' bastonunu yere vurdu Hasibe hanım. 'Hem o abin olacak hayursuz hakimun verduği kararu pek bir beğenmuş.'yeni gelin edasıyla söylemesi Arin'i güldürmüştü. Arin konuşacağı sırada kapı çalmıştı.

İçeri geçtiklerinde Ceyda hanımı gördüler. Ceyda hanım, yengesini görünce ayağa kalkıp sarıldı.

'Nasılsın yenge? İyi misin?' dedi herkesi süzerek imayla. Hasibe hanım, Ceyda'nın ortalığı karıştırmaya geldiğini anlamıştı.

'İyiyum iyiyum sen nasulsun?'dedi tek koltuğa otururken.

'Ben hiç iyi değilim... ' sinsi bir üzgünlükle devam etti. '... geçmiş olsun size de. Duydum çok üzüldüm.' kimse Ceyda hanımın ne dediğini anlamamıştı.

'Hayırdır hala ne geçmiş olsunu?' çatık kaşlarıyla halasına döndü Hamza.

'Asya kansermiş ya!?'...

🌈⚓🌈⚓🌈⚓🌈⚓🌈

Kesit

'Bana böyle bakma Hamza!'

'Nasıl bakmamı istersin ha nasıl? Aşkla mı sevgiyle mi? Nasıl?' Asya'nın yaslandığı duvara elini vurarak söylemişti bunları..

'Abi yengem de üzgün yapma!' Arin gözyaşlarını mümkün değil tutamıyordu. 'Baba bir şey yap!'

'Uyy kemçuk otur oturduğun yere! Bırak kızı gavurun evladı!' Hasibe Hanım bastonunu yere vurarak...

Bitti... İşte şimdi bu evlilik Hamza için bitmişti...

🌈Bir daha ki bölümde görüşmek üzere🌈