The Good and The Bad

~Παρτ 1~

~Πρώτη μέρα στο Κολέγιο~

Αφου φορτώσαμε τα πράγματα μου στο αυτοκίνητο ξεκινήσαμε το πολύωρο ταξίδι για το κολέγιο.

"Τα παιδιά εκεί θα με συμπαθησουν"
"Θα κάνω καινούργιους φίλου ή παρέες"
"Θα μπορέσω να ανταπεξέλθω στα μαθήματα"

Αυτές είναι μερικές σκέψεις που δεν μπορούν με τίποτα να φύγουν από το κεφάλι μου.

"Έτοιμη για την νέα σου ζωή" ακούστηκε ξαφνικά μια φωνή.

"Ναι μαμά είμαι έτοιμη" απάντησα κοιτώντας έξω την όμορφη θέα των δέντρων.

"Φαίνεσαι λίγο σκεφτικια" είπε καθώς με κοίταξε. "Μηπως μετανιωσες που δηλωσες σε αυτό το κολέγιο" συνεχεισε μετά από λίγο.

"Όχι μαμά είναι σίγουρη" απάντησα με σιγουργια.

Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα. Σχεδόν δεν κατάλαβα ποτέ φτάσαμε.

"Εδώ είμαστε" ακούστηκε η μαμά μου καθώς έβγαινε από το αυτοκίνητο.

Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου και βγήκα σιγά σιγά. Ο φρέσκος αέρας και τα απεριόριστα δέντρα γύρο από το κολέγιο ήταν ότι καλύτερο.

Καθώς η μαμά μου κατέβαζε της βαλίτσες από το αυτοκίνητο μια κύρια σχεδόν 50 ετών με γκρίζα μαλλιά μας πλησίασε.

"Εσύ πρέπει να είσαι η Alice σωστά?" είπε και με κοιτούσε περίεργα από πάνω έως κάτω.

"Ναι εγώ είμαι" της απάντησα και εκείνη την στιγμή τέντωσε το χέρι της προς μια κατεύθυνση.

"Από εκεί είναι η αίθουσα που είναι όλα τα παιδιά μαζεμένα" άρχισε να περπατάει και μου έκανα νόημα να πάω μαζί της.

Μολις πέρασα την πόρτα του σχολείου το σώμα μου ανατρίχιασε ολόκληρο. Η διάδρομη και η στροφές που κάναμε με έκαναν να ζαλιστω. Μετά από λίγο έφτασα σε μια μεγάλη ξύλινη πόρτα.

"Καλώς ήρθες" ακούστηκε μια φωνή καθώς άνοιξα την πόρτα της αίθουσας και όλοι εκτός από έναν γύρισαν και κοίταξαν. (τι άβολη στιγμή)

"Πως ονομάζεται η καινούργια μας μαθήτρια" συνεχεισε ένας κυριουλης που καθόταν λογικά δίπλα από τον διευθυντή.

"Alice. Alice Aston" είπα με δυσκολία καθώς όλοι με κοίταζαν ακόμη.

"Χαιρόμαστε που είσαι εδώ" είπε να ένα πλατι χαμόγελο ο Διευθυντής "Μπορείς να κάτσεις δίπλα στο παιδί" συνεχεισε δείχνοντας την θέση δίπλα στο αγόρι που στην αρχή δεν γύρισε.

Κατέβηκα κανα δύο σκάλες και πήγα να κάτσω στην μοναδική άδεια θέση δίπλα του. Τι αβολο. (Vol. 2)

Αφού έκατσα προσπάθησα διακριτικά με την άκρη του ματιού μου να δω αν με κοιτάει. Αυτός όχι μόνο με κοιτούσε αλλά είχε καρφωθεί επάνω μου.

"Γειά" του λέω προσπαθώντας να χτίσω φιλικές σχέσεις μαζί του.

"Ποιο........

--------------------------------

Ηελλο!

Πολύ απότομο τέλος το ξέρω. Επίτηδες😂

Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια?

Θα προσπαθήσω να είναι κάτι διαφορετικό με πολλή φαντασία.

Αυτά από μένα.

Αν σας άρεσε αφήστε Ένα αστεράκι και ένα σχόλιο στο τι θα θέλατε να αλλάξω κλπ.

Τα λέμε στο επόμενο παρτ μπιφτέκια.

Βασικά μόλις μου άνοιξε η όρεξη.

Ουψ δυνατές σκέψεις.

Τα λεμε💕