'ဟိတ္.... မႈံ'
'ဘာလဲ'
'နင့္အကိုလည္း မေရာက္ေသး
ဘူးေနာ္''awww ေျပာဖို႔ေမ့ေနတာ...
ကိုယ္ေတာ္က ညကအိပ္ေရးပ်က္ၿပီး...
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ေတာ့...''ဟုတ္လား...'
နန္း လံုးဝ သေဘာေပါက္သည္။
အသက္ နဲ႔ မႈံ တို႔အေၾကာင္းစဥ္းစား
ရင္းက ေခါင္း႐ႈပ္ၿပီး...အိပ္ေရးပ်က္မည္
လို႔ေလ။ ။ ။'လာ....အတန္းသြားၾကေရာက္ေအာင္
ေနာက္က်ေနၿပီဟ...'မႈံ လက္ပတ္နာရီေလးကို
ငံု႔ၾကည့္ရင္းက....အေအးဖိုး႐ွင္းပီးေနာက္
နန္းလက္ကိုဆြဲကာ..
ထြက္လာခဲ့ပါသည္။အတန္းထဲေရာက္ေပသည္။
မႈံ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးစြာ ထိုင္လိုက္၏။
အသက္နဲ႔သူမ က...စိတ္ခ်င္းမနီးစပ္
ေသးေသာ္လည္း...လူခ်င္းက နီးနီး
ကပ္ကပ္ ပင္။'မႈံ...'
'ဟင္'
မႈံ အသက္ကို...စိုက္ၾကည့္ေနခ်ိန္...
အသက္ရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္...
လန္႔သြားမိသည္။'ဟို...အကိုေျမ အဲ အကိုဥဒါန္း
ေက်ာင္းလာတာမျမင္လို႔.....ဘာျဖစ္
ေနလဲဟင္...''aww..ကိုကို က ညက အိပ္ေရးပ်က္ပီး
ေနမေကာင္းျဖစ္သြားတာ...''aww... '
အသက္စိုးရိမ္ေသာ ပံုရိပ္အေယာင္
သည္။ထင္သာစြာ ထင္ေပၚေနေလေတာ့၏။အသက္ ၿငိမ္၍ မေနႏိုင္ေတာ့...
အတန္းထဲမွ ထ ထြက္လာခဲ့သည္။ကိုကို ဆီအေရာက္သြားမည္။
ဘာျဖစ္ေနလဲလို႔ေလ................
တစ္ခါက...အကိုေျမ သူအိမ္လိပ္စာ
ေပးဖူးသည္ကို...အသက္ေသခ်ာမွတ္ထား၏။@@@@@@@@@@@@@
'အိမ္႐ွင္'
'ဘာမ်ားအလို႐ွိလို႔လဲ သူငယ္'
'အို႔....ကြၽန္ေတာ္ က ဥဒါန္းေျမ ရဲ႕
သူငယ္ခ်င္းပါ။ သူနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါ''awwသားေလးကေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ...
အိပ္ယာထဲလဲေနတယ္ေလ....''သူဘယ္မွာ လဲဟင္'
'အေပၚခန္းမွာေနတယ္သား
တက္ေခၚၾကည့္ေလ'ခ်ိဳသာစြာေျပာေနေသာ အန္တီ
ဒါက အကိုေျမ ရဲ႕..ေမေမျဖစ္ရမည္။သူအေပၚထပ္သို႔ ေျခသြက္သြက္
ေလးတက္လာခဲ့ပါသည္။ ။ ။'ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္...'
'ဝင္လာပါ...ကြၽန္ေတာ္ တံခါးေလာ့ခ္ မခ်ထား
ဘူး''ကြၽိ'....
အသက္ တံခါးဖြင့္ခါ
ဝင္လာခဲ့သည္။ ကိုယ္ကို
ေမွာက္ကာ႐ွိၿပီး....ပင္ပင္ပန္းပန္း
အိပ္ေနသည္ ဥဒါန္းေျမ ကို
အသက္ၾကည့္ရင္းရယ္လည္းရယ္ခ်င္မိ၏
ငိုလည္းငိုခ်င္မိသည္။'ဟိတ္...ငဥ အကိုေျမ'
အိႏြဲ႔စြာ ေခၚသံေၾကာင့္...ဥဒါန္း
ႀကိဳးစားကာ မ်က္လံုး ဖြင့္ခါၾကည့္
လိုက္ေတာ့....ျဖဴစင္ ေသာအၾကည့္
အျပစ္င္းစင္စြာ ၾကည့္ေနေသာ
အသက္ သည္ ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ႏွာ ပိုင္႐ွင္ေလး
ေပါ့။။။'အကိူေျမ ေခၚေနတာ မၾကားရဘူးလား'
'အြန္း ၾကားတယ္....ဟင္.....
အခုကဘာလုပ္လုပ္တာလဲ'သူစိမ္းဆန္တဲ့ ဥဒါန္းရဲ႕...ေမးစကား
ေၾကာင့္...အသက္ မ်က္နွာ နည္းနည္း
ပ်က္သြားမိ၏...ဒါမဲ့ ကိုယ္က ဒီကို
ပထမဦးဆံုးေရာက္ေတာ့ သူလည္းအံ့ျသ
ေနမိမွာေလ...။'အကိုေျမ...ေနမေကာင္းဘူးလို႔လာၾကည့္တာ'
'aww...ဒါမဲ့ အတန္းမတက္ၿပီလား'
'no....အကိုေျမ ေက်ာင္းထဲမ႐ွိရင္
ကြၽန္ေနာ္လဲ ဦးေႏွာက္ထဲမွာစာမ႐ွိေတာ့ဘူး
ဟီး း း းပ်င္းလို႔''တစ္ေနရာ ရာသြားခ်င္ေနတယ္ေပါ့'
'ဆိုပါေတာ့....
ဒါနဲ႔ အကိုေျမက ေနသိပ္မေကာင္းတာ''ရပါတယ္...လူလန္းဆန္တာေပါ့'
အကိုေျမ ထတင္ၿပီး...အက်ႌကို
ခြၽတ္ထုတ္လိုက္သည္။ အေလး မတဲ့
အေလ့အက်င့္႐ွိလို႔လားမသိ...
အားလံုးေတြနဲ႔ ဗိုက္တြင္အထပ္လိုက္အထပ္လိုက္က
ရင္ကို ထိန္းမႏိုင္ေအာင္ခုန္ျမည္ေစကာ...
မ်က္လံုးျပဴးၿပီး...'ကြၽန္...ကြၽန္...ေတာ္
အ. အ ျပ င္ မွာ မွာ ေစာင့္ေနမယ္ မယ္
ေနာ္....'အသက္ အခန္းထဲမွ အလ်င္အလို...
ထြက္ေျပးလာလိုက္ၿပီး...တံခါးဖြင္ ျပန္ပိတ္ တံခါး
တြင္ ေက်ာမွီရင္းက...
႐ွက္မိသည္။အထဲတြင္ က်န္ခဲ့ေသာ...ဥဒါန္း
အသက္ရဲ႕ အျဖစ္ေလးကို ျမင္ေယာင္
ရင္းက ျပံဳးမိသည္။အခန္း-၉>ဆက္ရန္>>>
#akaung
YOU ARE READING
Love Sick
FanfictionBl fic ေလးပါေနာ္။ အခ်စ္ ဆိုတဲ့အရာက ဦးေႏွာက္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္မွမရတာ။အဓ္ိက ႏွလံုးသားက လာဖို႔ပဲ။ ဥဒါန္းေျမ