Elle's POV
Umiiyak ako hanggang sa byahe bago umuwi sa unit ko. Tumigil lang ako ng basa tapat na kami ng building na inuukupahan ko. Nag bayad ako at nanghihinang sumakay ng elevator.
Hindi ko mapigilang hindi humikbi. I bit my lower lip to control myself ,not to cry.
Hanggang sa marating ko ang unit ko. Pag bukas nun ay muli kong inalala ang mga sandaling nakasama ko sila kahapon.
I lock the door and my tears started to fall all over and over again.
How can I forget my friends? Kung sa halos lahat ng bagay kasama ko sila?
Napatingin ako sa pinaka bintana ng kwarto ko. I can still see them.
Me, staying quiet ,while they are teasing me. Napatingin naman ako sa mga pictures namin na naka attach sa itaas ng head supporter ng higaan ko.
Napapikit ako saka naupo sa kama.
You don't have your family anymore.
And now you're losing your friend, oh great Elle!
I just cry out loud. Pakiramdam ko, hindi ako napapagod ang mga mata ko kakaiyak. Pakiramdam ko hindi ako mauubusan ng luha.
I never switch on the light, hanggang sa sumapit ang gabi. Tanging ilaw lang ng katapat na building ang nagtatanglaw ng liwanag sa kwarto ko.
I was about to rest nang may mag door bell. Matagal bago ako nakatayo at dahan-dahang binuksan ang pinto.
Nang mag-angat ako ng tingin ay nahihiyang tiningnan ko si Nam. Pugto ang mata ko at ayaw kong may nakakakita ng hitsura ko kapag umiiyak ako.
I was about to close the door nang mabilis na napigilan ni Nam yun. "Let's talk, please? "
Hindi ako nagsalita. Inalis ko ang pagkakahara ng kamay ko sa pinto. Pumasok na siya sa loob nang unit ko at isinara ang pinto ng unit ko.
She switch up the lights and started to go inside my room."I'm going to sleep here! "She commanded at tinanggal ang sapatos, sinuot niya ang tsinelas niya na naroon.
Habang ako ay nakayuko at hindi makatingin. Kumuha siya ng damit sa closet ko.
"Pahiram ng damit ha? "Aniya na kumuha na lang at dumiretso sa bathroom.
Tahimik lang ako at walang imik na dumiretso ng kitchen. Walang emosyon akong nag hanap ng pwedeng iluto para kay Nam.
I started to ready every thing na lulutuin ko. Nang marinig na lumabas si Nam ng bathroom ay pakiramdam ko ang liit ng mundo ko.
I really felt bad and awakward.
Sinabi ko na I'm over with them, but here she is. Naramdaman ko naman ang presensya niya sa likod ko. Tumabi siya saking bago nagsalita.
Nag gayat naman ako ng patatas. "Let me do that thing! "Mahinahong aniya. Iniwanan ko naman ang ginagawa, habang nakayuko pa din.
I'm scared, I'm scared na baka iwan at ayawan nila ko lalo pag nakita nilang ang isang Elle na mahina at babasagin.
Kumuha ako ng ibang bagay ba mapagkaka abalahan.
"Elle please? Let me do this for you! "Nakikiusap na aniya. "After nito, we'll talk"aniya.
