Chapter 12: Dignified

3 0 0
                                    

Can you give me a big one true smile?? We're friends, if you did that for me. Lovelotss sa mga magbabasa.

...

Elle's POV

Pagdating sa labas ay naupo ko sa bench na malapit lang sa tent nang may mag abot ng coffee sa harap ko.

"Pampalabag loob"napatingin ako sa likod ng inuupuan ko nang makitang si Samuel yun.

"Thank you so much, Sam"ngumiti ako at tinanggap yun.

"Things will get better,just like coffee. You have to make something to catch it's perfect taste"nakangiting aniya na humigop sa kape niya.

"Well, thanks anyway! "Nginitian ko siya saka binuksan ang cup opener nun at nagsimulang humigop.

Nasarapan naman ako sa lasa nang matikman yun. "Masarap ba? "

Tumango ako para humigop ulit. "Anong flavor nito?? It's taste really good"sambit ko.

"It's frappuccino"aniya. "Well, kamusta pala yung proposal niyo ni Harris kay Mr. Osuncion? "

Humigop pa ko saglit bago siya sinagot. "Balak ko sana ako na lang ang gumawa. I want at peace, ayaw ko nang may nangungulit sa'kin pag gagawa"

Tumango naman siya. "Same here. What if... "Umayos siya ng upo at napaisip. "What if we lock the door of art room, when they are not around? Para walang tao? "Suhestyon niya.

"Or let's climb in the mountain. I think that is much brillant idea. I heard that, there is a mountain here na hindi naman kataasan"suhestyon ko.

Napapikit naman siya.

[Music background Cheerleader]

And we end up nga sa pag akyat ng bundok. We didn't know na kailangan pa naming tumawid ng sapa para makarating sa kabila isla.

We also recruit an employee in case na maligaw man kami or what, merong taong nakakaalam ng pasikot sikot.

Hindi ko naman alam na medyo may kaduwagan pala si Samuel sa pag akyat at takot sa mataas.

"Hold my hand, trust me! "Aniko ng makitang natatakot siya.

Tinanggap niya ang kamay ko at mahigpit yung hinawakan as a sign of fear feeling.

And when finally at the top of the moutain we're not disappointed.

The nature was so beautiful. Napatingin naman ako kay Samuel na napatingin sa kamay ko na hawak niya pa din.

Napabitaw siya bigla at napaiwas ng tingin. Tsk he's acting weird. Every guy is dreaming to hold my hand like that, but he look so shy and feel so awkward about it.


Napailing naman ako at saka sinimulang kunin sa bag ang canvas at nagsimulang pintahan yun.

Kung ano yun at bakit??




Isang dream catcher ang ipinaint ko na pinaka emphasis at focus ng artwork o obra na ginagawa ko.

I created and decided to make this artwork because dream catcher reflects me. Like how I want to save people from their nightmare. I wanna be part of their essential things in their lifetime.

And like this dream catcher, I want them to be scared of possibilities of displacing me.

Matapos gawin ang artwork ay napatingin naman ako kay Samuel na mukhang tapos na.

"Can I see your artwork? "Tanong ko. Agad niyang iniharap yun. And I can't help not to be amazed.

Ang ganda ng pagkaka blend nun. It was a landscape painting.

Say You Wont Let GoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon