My First Love: New Life, New Chance ~Book 2~

Chapter 12

Jinhee's POV

Four days had already passed and the wedding are going sooner and sooner. And i'm nervous as hell

Tomorrow is the engagement party so i have to get ready for now.

Time check: 10:56 pm

I'm just writing my script at this state of time and getting my clothes ready. What am i going to say?

Creak

Napalingon ako sa pinto nang narinig kong bumukas iyon. Si Taehyung...

"Bakit gising ka pa?" Tanong ni Tae

"Eh bakit nandito ka sa kwarto ko?" Tanong ko pabalik

He pursed his lips not trying to say anything

"Psh. Get in" sabi ko at pumasok naman siya at sinara ang pinto.

Umupo siya sa kama habang ako ay nasa desktop ko lang.

"Bakit nga?" Tanong ko ulit pero hindi na nakatingin sa kanya this time

Di ko talaga alam ang sasabihin ko...

"I know that you're trying to make your own script but it will just ruin the whole engagement party..." he told me

"Hmm?" I hummed signing him to continue

"I... just want you to be free on what will you say tom. Don't think that all of this was fake. I just want you to be comftable" he told me again

"Ahh... so... Ok" pagsuko ko at itinabi na ang papel at ballpen

Tumayo ako at umupo sa tabi niya sa kama

"Yun lang sasabihin mo?" I asked, not wanting the conversation to end

"I guess" he says and stand up

"Goodnight, Jinhee. Sweetdreams or neither did i say... dream of me!" He whisper yell the last part

I just playfully rolled my eyes to him and chuckled and then he already left the room.

Inayos ko na ang sarili ko bago ako magsulat kaya naman nahiga na ako sa kama at sinubukang matulog.

"Tulong! Tulong!" Rinig kong sigaw ng isang babae

Napatayo ako sa kama ko at nakita kong sobrang dilim sa kwarto ko. Halos wala na akong makita...

Sa pagkaka-alam ko ay hindi ko naman pinatay ang lampshade ko pagkatulog ko

Baka brownout...

Pero bakit may babae? Sigurado akong hindi si Minsoo yun.

Kakapa kapa akong naglakad para mahanap ang pinto kaya naman nang makita ko ito ay binuksan ko iyon

Nang binuksan ko iyon ay nagukat ako nang puro pula ang ilaw. Pulang pula talaga...

Sinubukan kong maglakad sa tulong ng liwanag na dala ng pulang liwanag at hinanap ang humihinging tulong na babae.

"Ahh! Tulong! Wag! Ahh!" Sigaw pa nito.

Sinundan ko kung saan nanggaling iyon at narinig ko na nanggaling sa baba iyon. Bumaba ako para malaman kung anong nangayayari pero halos masuka na ako nang makita ko ang patay na babae na nakahiga sa may kusina at nakalabas ang mga lamang loob.

Napatakip ako ng bibig ko habang unti unting napaluhod hanggang sa may narinig akong naguusap di kalayuan dito.

Papalapit ng papalapit ang naguusap kaya naman ay nagtago ako sa isa sa mga cabinet dito sa kusina at buti na lang ay nagkasya ako.