Chapter 4: Distance
My heart pound so mush as he carried me all the way to the school infirmary.Nakasakay pa naman ako sa likod niya at sa lakas ng pagkalbog sa dibdib ko,hindi na ako magtataka kung mararamdaman niya iyon so I distance myself away from his back.
May mangilan-ngilan pa ding estudyante kaming nadaanan.All of them looks confused but mostly are amazed.Like duh,it's The Augustus Yorrick Alejandro.Kung wala ang nakakabit na Liliana Gonzales sa pangalan niya ay baka habulin na siya ng mga ilang kababaihan dito.
Using my uninjured left hand,I pushed his back slightly so the I can moved back pero sa kasamaang palad ay muntikan na akong mahulog.He leaned himself forward from my sudden reaction and I immediately grab his shirt para hindi ako mahulog ng tuluyan.
From the side view of his face,I saw his annoyance.
Napakagat-labi ako sa ginawa.First impressions lasts sabi nila and his first impression to me was a total fail nuong Career Fashion Week namin.
"Hala!Sino yung babae?Naku!Lagot yan kay Ate Liliana."
A couple of seconds passed and we finally arrived sa school infirmary.Agad niya akong iniupo sa clinic bed na nanduon.He squated so I can seat.Ang bag ko ay nakalagy sa harapan niya,he removed it at ibinigay sa akin.
"Anong nangyari sa kanya?" The nurse asked.
I can't move my jaw and my tongue got stuck kaya mabuti nalang at siya na ang nagsalita.
"Sprained ankle."He said to the nurse.Hindi pala niya alam na injured din ang right hand ko.Ako nalang ang magsasabi sa nurse kapag umalis na siya.I'm too shy to even glance at him kaya nanatili ang titig ko sa floor.
Tumango ang nurse atsaka inabot ang isang logbook.
"Pakisulat nalang ang name mo,kunin ko lang ang mga panggamot sa sprain mo."I grabbed the logbook using my left hand.Kumalabog ng husto ang dibdib ko sa sobrang kaba.How can I write kung hindi ko nga magalaw ang right hand ko na siyang pinangsusulat ko?Tsk.
I decided na ipapasulat ko nalang sa nurse ang name ko kasabay ng pagsabi na injured din ang isa kong kamay.I'm more comfortable talking to her than to this man beside me.
Hindi ko alam ang ginagawa niya at wala na akong balak alamin iyon.I just stared at the logbook na nasa lap ko.
"Diba college student yan?Yung jowa ni Gonzales?" I heard one of the nurses speak,kausap niya ngayon yung nurse na nag-assist saken.
I glanced at Augustus,busy siya sa phone niya.
"Oo,kasama yung babae."
"Hindi naman si Gonzales yan ah?Ang panget."
Napayuko ako sa nadinig.Same old judgement.
"Naku ikaw Vicky,hayaan mo na.Baka tinulungan lang ni Alejandro,alam mo namang may hinahabol silang mga estudyante diyan sa kabilang building diba?Baka nadisgrasya lang tapos tinulungan."
There was an awkward silence for a couple of minutes.Mabuti nalang at bumalik na ang nurse dala ang gagamitin na panggamot sa sprain ko.
The nurse do her thing.Tinanggal niyo ang sapatos ko pati na ang medyas habang ang paligid ay nanatiling tahimik,tanging ang kaluskos lang ng nurse ang nadidinig.No one dared to speak maliban sa nurse.Kinuha na nito ang logbook,akala siguro ay nakapagsulat na ako.
"Hawakan mo itong cold compress,babalikan ko nalang kapag tapos na." Nagulat ako ng sabihin iyon ng nurse kay Augustus.Masyado akong natameme at gamit ang nanlalaking mata ay pinanood ko siyang naglakad sa puwesto ng nurse.They switched places,umalis ang nurse at siya na ngayon ang humawak sa cold compress.
BINABASA MO ANG
Love Me Back
Teen FictionGeorgia Maddison Enrile appreciates a life without friends but never feel like it's just fine.Sometimes she wishes to have one but then realized it's impossible for an introvert like her.Then Stepen came along and a feeling grew in her and now she c...