Arkadaşlar benim eski iki tane siyah ve beyaz tavşanım vardı.Onlara bakamadığımız için ormana bırakmadık tabikide.Onları amcamın arkadaşının çiftliğine verdik.Umarım orada daha mutlulardır😔.Başka tavşanlar ile kaynaşsın diye.
Tavşanlar birbirleri ile yardımlaşarak yürüyorlardı Beyaz Siyah'tan Siyah ise Beyaz'dan tutunarak ilerliyorlardı.Ben hayatımda böyle kardeşlik görmedim.Hemen ikisinide kucağıma aldım.Akşam uyumadım.Tavşanların yürümesini kolaylaştıran bir şey yaptım.Tavşanların ikisinede incitmeden taktım.Bu sayede artık onlarda normal bir tavşan gibi yürüyorlardı.O an çok mutlu oldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyurken onları yanımdan ayırmadım.Yuvalarını yatağımın yanına koydum.Sabah uyandığımda kafesin kapağı açıktı ve tavşanlar yoktu.Aşırı telaşlandım.Tavşanları aramak için oda oda dolaştım.Mutfağa girdiğimde Siyah ile Beyaz'ı ortalıkta gezerken gördüm.Sonra geri kafeslerine girdiler.Tavşanlara yem almaya giderken bir anda birine çarptım.Adı Ece idi.Onunda kedisi vardı.Çok şirindi ancak adı TİPSİZ."Neden"diye sorduğumda bana "Nazar deymesin diye.Ece en iyi arkadaşımdı.Bir gün bana misafirliğe geldi.Tavşanlar ile iyi anlaştı Tipsiz.Ama yinede ikimizinde gözü Tipsiz,Siyah ve Beyaz'da idi.Tipsiz mutfaktaki tezgahın üzerine çıktı.Oradan bir havuç aldı ve tavşanlara verdi.Biz de sonunda rahatladık ve konuştuk.Ve duyduklarıma inanamadım.
