Escape, Ethan Dolan

6-

Kom hier heen zei die zachtjes terwijl zijn warmen hand om de mijne zat.

Ik keek over de rand van het gebouw waar ik een trappertje naar beneden zag.

Ga je mee? Vroeg die aan me.

Waar heen? Vroeg ik verbaast aan hem.

Zie je straks wel zei die snel voordat hij me hand los liet en voorzichtig op het trappertje klom.

I-is dit wel een slim idee zei ik op een onzekere manier terwijl hij steeds verder en verder naar beneden ging.

Danny vertrouw je me? Vroeg die aan me terwijl hij naar boven keek recht in me ogen.

Ik knikte voorzichtig ja en begon met kleine stapjes richting het trapje lopen.

Voorzichtig plaatste ik me voet op het eerste kleine treden terwijl Ethan al bijna beneden was.

Voorzichtig maar zeker klom in naar beneden tot dat ik twee handen op me heupen voelde waardoor ik schrok.

Rustig rustig ik ben het zei Ethan zachtjes terwijl ik me laatste stap deed voordat ik de grond aanraakte.

Ik keek voor de laatste keer naar boven twijfelend of ik dit wel moest doen ik kan nu nog naar boven klimmen.

Ik voelde een zachte hand om de mijne gaan waar licht aan getrokken werd waardoor ik mee liep met hem.

Hij keek snel om zich heen voordat we over het buiten plein rende naar het hek.

Hij typte snel de code in waardoor het zijhek open ging.

Hoe weet je dit allemaal? Fluisterde ik zachtjes terwijl we van het terrein af gingen.

Als je net zo lang hier bent als ik kom je der pas achter hoe achterlijk de mensen zijn die er werken zei die omkijkend naar mij.

Hij glimlachte naar me terwijl ik ondertussen het gebouw achter me kon zien verdwijnen.

Dit is of een heel goed idee of een heel slecht idee dacht ik terwijl we steeds verder en verder van het gebouw af liepen.

Na ongeveer 15 minuten lopen kwamen we bij de stad uit waar het ondertussen ook steeds voller begon te raken in de loop van de middag.

En Danny wat zullen we vandaag is gaan eten zei die met een nieuwsgierige blik op zijn gezicht.

Eten? Hoe wilt hij eten gaan halen zonder geld? Dacht ik bij mezelf.

Ben je je tong kwijt? Zei die op een lacherige manier waardoor ik na hem op keek niet wetende dat ik aan het dagdromen was.

Uhm sorry , ik weet het niet wat wil jij? Vroeg ik aan hem terwijl we steeds verder en verder de stad in liepen.

Hmmm ik heb wel zin in een hamburger zei die waardoor ik raar opkeek.

Het is nog ochtend he? Zei ik alsof hij het niet wist.

Ja weet ik maar ben het eten zat in dat gekkenhuis zei die alsof het niks was.

Ik kreeg er nog net een lach uit voordat hij er verder liep naar de mac Donalds paar meter verder.

En hoe ben je van plan om dit te betalen Ethan zei ik toen we naar binnen liepen.

Met dit zei die terwijl hij een briefje van 50 omhoog hield.

Daar stond ik dan mond vol tanden.

Wat...huh....hoe kom je daar aan zei ik verbaast goed wetende dat hij dit niet hoort te hebben aangezien je niet eens je Portomonnee mag hebben.

Jaaaa dat is mijn geheim Daantje zei die met een knipoog.

Nadat Ethan een bigmac burger had gehaald en mij bijna dwong om eten te bestellen waar ik geen zin in had liepen we eindelijk naar buiten.

Hoe verder we de stad in liepen hoe drukker het werd.

We begonnen kraampjes te zien spelende kinderen alles wat ik al in een lange tijd niet gezien heb alsof er een nieuwe wereld voor me open ging.

Ik wist niet dat het leven ook zo kon zijn.