Biliyorum bu bölüm baya gecikti :D aslında yazmayacaktım ama Kaan yaz dedi :D Beyza da meraktan kıçını yırtıyodu kısa bi bölüm yazdım :D iyi okumalar
~Defne
Selim kapımı açmış vaziyette beni bekliyordu.Yanına yaklaştığımda elimi tutup centinmen bir şekilde öptü.Vay be dünün sümüklü Selim'i şimdi centinmen olmuş.Aslındam küçükken benim için az kavga etmedi.Beni hep korudu ve aynı yaşta olsak bile onu hep abim olarak gördüm.
"Selim hiç değişmemişsin!" deyip ona sarıldığımda terastan bana x-ray bakışı atan 1 adet Alp ile karşılaştım.
"Sen de öyle ufaklık!" dedi ve güldü.
Evet küçükken yaşıtlarıma göre çok çelimsizdim ve bunun yüzünden hep alay konusu olmurdum ama Selim beni hep korurdu ve hiç laf ettirmezdi.'Onunla sadece ben dalga geçerim!' diye bağırır herkesi korkuturdu.
"Ee bugün çok özel bir gün ufaklık hazır mısın?!"
"Özel?"
"Ya hani biz seni isteyeceğiz ya onu diyorum...."
"Ne?!?!?!"
"H-haberin yok muydu?"
"Y-yok."
Ne yani babam şimdi benden habersiz beni mi evlendiriyordu.Evlenmek.. Ahh lanet olsun!
"Hadi arabaya bin de gidelim."
"Peki." dedim ve arabaya bindim.Selim de kapımı kapattıktan hemen sonra arabaya bindi.
Babamdan bunun hesabını soracağım!
***
Sonunda babamın evine gelmiştim.Kapıyı çaldık ve babam güleryüzle kapıyı açtı.
"Hoşgeldiniz çocuklar bizde sizi bekliyorduk."
"Tütüttütütütüüütütütttüütütütütütütü Maşallah Defne kızıma pekte güzel olmuş aynı annesinin gençliği!" diyen Nurten teyzeye anlamaz bakışlarla bakarken babam Nurten teyzeyi dürttü.
Yüzüm yıkanmış oldu yarabbi şükür.
Anlamadığım şey ben anneme benzemem ki.Annemin geçlik fotoğraflarını görmüştüm.Alakamız yok! Neden böyle dedi şimdi bu??!?!?!?!
Sadece gülümseyip teşekkür ettim.Selim'le arabada anlaşmıştık.Bildiğimi belli etmeyecektik.
Ahemt amca ve Nurten teyzenin elini öptükten sonra babamın yanına gidip ona sarıldım.
Veeeee üvey anne...
O kadına sarılmak zorunda mıyım?!!?!!?!?
Babam kaş göz yapıp o kadını işaret ediyordu.Mallesef onuda öpmek zorunda kaldım.
***
Oturduk.
"Kızım hadi bize kahve yap."
"Karın yapsın baba." dediğim anda babamın ölümcül bakışlarını üzerimde hissettim.
"Hadi kızım kırma beni hem annen yorgun."
Ne annesi?
O kadın benim annem değil benim annem öldü!
"Peki." dedim ve herkesin nasıl kahve içeceğini sorduktan sonra mutfağa gittim.
Malzemeler çoktan hazırlanmış masanın üzerinde duruyordu.Her şey planlanmış bir tek bana haber verilmemişti.
***
Kahveleri hazırladıktan sonra tepsiye koyup salona götürdüm.Herkesin kahvesini ikram ettikten sonra koltuğa yerleştim.Ahmet amca söze başladı.
"Eee sebebi ziyaretimiz belli... Kızınız Defne'yi oğlumuz Selim'e ist-" sözünü tamamlayacağı sırada kapı çalındı.
Babamın karısı hemen kapıya koştu.Kapıyı açtığında Sevim teyze içeri atladı.
"Mert! Bana kızıma iyi bakacağını söylemiştin! Bu mu! Onu sevmediği biriyle evlendirerek mi mutlu edeceksin! Onu artık üzmene izin vermeyeceğim! Lanet olsun!! Defne sen benim kızımsın!"
