Kitabın telif hakları bendedir. Herhangi bir durum karşısında gerekli işlemler yapılacaktır.
Cellatlar Serisi
1. Kitap - Büyük Av
Bedenlerinin içindeki büyük kötülükten habersiz beş cellat ve kalpleri sevgiye aç, beş savaşçı kadın.
Farklı yüzyıllard...
'Tüm zayıflıklarına rağmen ayakta kalabilecek kadar güçlü müsün? Yoksa sende teslim olup karanlığa mı gömüleceksin?'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkasındaki sert, sıcak beden ve kulaklarından içeri süzülen otoriter ses genç kadının bedenini esir aldı. Göğüslerinin altından bedenini sıkıca saran kolların arasında hareketsiz kaldı. Bedeni, ona ihanet ediyor yapması gereken görevleri yapmıyordu. Ciğerleri yeterli nefesi alamıyor, vücudu yeterli kan dolaşımını sağlamıyordu. Gözlerini bile kırpmadan öylece boşluğa bakıyordu. Kalbinin üzerindeki işaret kendini belli edercesine kalp gibi atıyordu.
Etrafındaki hareketliliğin farkındaydı ancak hiçbirini duyamıyordu. Elinden kanlar akan Ajax bir şeyler söylüyor ve elindeki kanı üzerine siliyordu. Söylediklerinin iyi şeyler olmadığı sert yüz ifadesinden belliydi. Maximilian sanki sinek ısırmış gibi yanağını kaşıyarak bir şeyler söylüyordu. Boynunda şişen damarı bağırdığını ve onunda hiç iyi şeyler söylemediğini gösteriyordu. Bakır rengi saçlı cellat delici bakışlarıyla Katalya'ya bakarken, sarışın olan kaşlarını kaldırmış alayla diğerlerine bakıyordu.
''Şimdi seni bırakıyorum avcı. Eğer tekrar herhangi bir yerinden silah çıkarmaya cüret edersen, sonu senin için iyi olmayacak. Anladın mı?'' Kulağına fısıldanan kelimelerle genç kadın ürperdi. Farklı aksanı, kısık sesi ve kulağını yalayıp geçen sıcak nefes, gözlerini kapatıp iç çekme dürtüsü oluşturmuştu. Ancak kalbinin üzerindeki yara sızlayınca kendine geldi.
Ajax, yaptıklarının hata olduğunu, beklemektense Katalya'ya işkence yaparak gerekli olan bilgileri almaları gerektiğini söylüyordu. Genç kadın tokat yemiş gibi kendine geldi. Tüm bedeni kasıldı ve elleri iki yanında yumruk oldu. Sebebi Ajax değildi, arkasındaki cellattı. Bedeni hâlâ havadaydı ve arkasındaki adam onu tutuyordu.
Kendinden emin ve sert bir ses tonuyla ''Bırak beni'' dedi.
''Eğer saldırmaya kalkarsan b-
''Evet! Evet, biliyorum bu kez işimi bitirirsiniz.''dedi onu esir alan cellada. ''Şimdi bedenini benim kişisel alanımdan çek. Çünkü bunu yapmaya devam edersen hiç uslu olmayacağım.'' Sözlerinin, celladı sinirlendiğinin farkına vardı. Çünkü bedeninin etrafındaki kollar kasıldı.
...
Kaşlarını çatan Alexi, kollarını sıkıp kadının kemiklerini kırma dürtüsüyle savaştı. Bir sonraki dakika nefes alabilmesinin tüm kontrolünün Alexi'nin elinde olduğunun farkında olmamalıydı. Yoksa bu şekilde konuşabilecek kadar akıl hastası olamazdı. Sadece küçük bir hareketle yaşamını bitirebilirdi. Kollarını sıkacak ve başına belalar açacağına emin olduğu kadın ölecekti.
