-16-

17.7K 932 300
                                    

Gülümseyen gözlerle Zeynep'i izlerken ön koltuklarda oturan kız topluluğu ara sıra dönüp kendine bakıyordu. 3 kişi olmalarına rağmen çıkardıkları ses, tüm salona bedeldi.

Onlar da Zeynep'in arkadaşlarıydı.

Bunu umursamadan gitar çalan kızın yüzüne odaklanırken yanından gelen kıpırdanmayla o yöne döndü.

Boş koltuğa oturup yanağına elini koyan adam "geç kalmadım değil mi?" diye sormuştu.

Nefes nefese bir şekilde konuşurken güzeller güzeli sevgilisinden bir cevap bekliyordu. Onun hafifi gülümsemesiyle cevabını alarak yüzüne yaklaştı ve dudağıyla yanağı arasına sert bir öpücük kondurdu.

Elini yüzünden çekip omuzuna attığında ikisi de gülümseyerek önlerine dönmüştü.

Döner dönmez kendilerine çevrili buldukları kafalarla sessiz kalırlarken bakan kızların hepsinin şaşkınlığı gözlerinden okunuyordu.

"Barın? Hoşgeldin. Zeynep geleceğini söylememişti."

Vera, kaşlarını çatarken Barın'da umursamazca konuşan kıza bakıp "Barın abi." diye düzeltti.

Sevmezdi laubaliliği.

Zeynep'in arkadaşlarından bu güne kadar kendine sarkan bir çok kişi olmuştu. Bu konuşanı hatırlamasa bile muhtemelen onlardan biriydi.

Kızlar bozularak kafalarını çevirdiğinde Vera, başını onun omuzuna dayayıp "kızların göz bebeğisin ha?" diye sordu.

Barının gözleri sahnede kendine bakan kardeşinde olsa bile gülerek konuştu. "Sadece senin için geçerli olmasını isterdim ama maalesef öyle."

Onun ukala bir şekilde konuşmasıyla kafasıyla omuzuna vurup sessiz kaldı.

Barın dikkat çeken bir adamdı.

Uzun boyu, yüz hatları ve ten rengiyle bile dikkat çekebilecekken, giyim tarzı ve hareketleri de buna katkı sağlıyordu.

Dokunmak için can attığı kirli sakallarını saymıyordu bile!

Bu zamana kadar hiçbir sevgilisini -ki bir tane olmuştu- kıskanmamıştı ama bundan sonra olmayacağı anlamına gelmiyordu.

Dakikalar geçmiş, Zeynepler sahneden inmiş ve başka gruplarda çıkmıştı. Durum böyle olduğu halde, Vera yalnızca ön koltuktaki kızları izliyordu.

Sürekli arkalarını dönüp sıraya girmiş gibi aralıklı bir şekilde Barın'a bakarlarken her seferinde Vera ile göz göze geliyorlardı.

Bu durum kızların bozulmasını sağlarken Vera, birinden duyduğu sözlerle rahatsızca yerinde kıpırdandı.

"Kız geldiği gibi adamı kaptı görüyor musunuz?"

Gözleri sevgilisine kaydığında onlarla gram ilgilenmediğini görüp sevinirken, hissetmiş gibi göz göze geldiler.

Adam yorgun bir gülümsemeyle kıza bakıp, burnunu, boynuna bastırmış gözlerini de kapatmıştı.

Saniyeler içinde olan şeyle itiraz etmeden adamın kendine göre kocaman olan gövdesini elleriyle sardı.

Yorgun olmalıydı.

Etrafında ona bakanların olup olmadığını umursamazken elini yumuşacık gözüken kısa saçlara uzattı.

Elinin altındaki saçları yavaşça okşarken önlerinde oturan kız grubuna dönmüştü.

Dönmesinin sebebi sürekli kendileri hakkında konuşup, duymalarını önemsememeleriydi.

VERA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin