The Revenge of the Fatnerd✔

Chapter 18

Jennifer's POv

Sobrang bilis ng mga pangayayari,naramdaman ko nalang na niyakap ako ni Lian sa likod at don ko naramdaman na may humampas na sa likuran nya napasigaw sya dahil dito,sobrang kinakabahan ako noong mga oras na iyon,di ko kayang nakikita syang nahihirapan pero laking gulat ko nung kaya nya pang lumaban....Lian ano ba ang sekreto mo..bakit ang lakas lakas mo

Kasalukuyan akong nasa clinic,kakatapos ko lang umiyak..

"L-lian magtapat ka nga sa akin..,bakit ka kinatatakutan ng halos lahat ng nasa university..."

Hindi sya nakapagsalita

"Lian.."pagatatawag ko ulit sa kanya

"Huwag mo ng alamin pa..."

"P-pero bakit?"

"Natatakot akong iwasan mo ako"

Nabigla ako sa sinabi niya bat ko sya iiwasan eh mahal ko sya,mas lalo tuloy akong na curious

"Lian,tandaan mo to,hindi kita iiwasan ang gusto ko lang naman ,sabihin mo sa akin ang totoo eh"

"Do you really like to know what is the truth?"

"Oo...kaya nga ako nagtatanong diba"

"Ok I will tell you,but please sana wag mo akong iwasan,kakaumpisa palang natin sa relationship na to ayaw kong maghiwalay tayo"

"Ano ka ba Lian,di kita iiwasan,diba mahal kita..kaya promise hindi kita iiwasan"

"Ok,nung nasa Paris palang ako nagaaral,marami akong nakasangkutang gulo,isa ako sa mga leader ng isang gang,meron ding pagkakataon na malapit na akong makapatay ng tao,because I cant controll my temper...bigla bigla nalang nagdidilim ang paningin ko pero now Im taking a medication about my Temper and my only medicine is You jennifer..you change me,and please dont leave me"

Hindi ako makapagsalita,natameme ako sa lahat ng sinabi niya..pero agad din naman akong nakabawi

Ngumiti lang ako sa kanya..

"Hindi ka ba galit?"

"Lian bakit naman ako magagalit....sa totoo nga ehh masaya ako.."

"Masaya ka?"

"Oo,masaya ako kase sinabi mo sa akin kung ano ka,ngayon mas nadagdagan pa ang dahilan ko para hindi ka iwan at mas lalo ka pang mahalin"

Nakita ko ang pangingilid ng luha niya..

"Jennifer.."

"Ohhh ikaw naman ngayon ang umiiyak"

Tumayo ako at tsaka ako lumapit sa kanya hinagkan ko sya hinahaplos ko ang likod niya

"Lian naman,wag kang umiyak,nasasaktan din ako pag nakikita kitang umiiyak.."

Nang tumahan sya ay umupo ako ulit,ngumiti ako sa kanya ng pagkatamis tamis

"Ohhh,smile ka na,para pogi ka ulit" sabi ko sa kanya

Napangiti naman sya sa akin at nagsalita

"I am really lucky to have you"

"Lian..parehas lang tayo ng nararamdaman"

Lumipas ang ilang minuto at dumating na si Adele kasama si Lloyd

"Lian ok ka lang?"sabi ni Lloyd