Το κυνηγητό (Κεφ. 2 part 2)

45 4 0
                                    

Αστυνομικό τμήμα Βέροιας

«Πότε θα τον πιάσουμε αυτόν τον τύπο.» Μπήκε εξαγριωμένος μέσα στο γραφείο ο Δημήτρης. Πέταξε κάτω αρκετούς στιβαγμένους φακέλους παλιών υποθέσεων, που ήταν πάνω στο γραφείο.

«Δημήτρη με την υστερία δεν λύνεται η υπόθεση πρέπει να ηρεμήσεις και να δούμε τι έχουμε»

«Τι να δούμε ακριβώς; Δεν έχουμε κανένα στοιχείο για αυτόν. Πουθενά αποτυπώματα δικά του, παρά μόνο των θυμάτων. Και τώρα πάλι δεν θα βρούμε δικά του. Θα έχει όλος ο χώρος σίγουρα αποτυπώματα της Ασπασίας Γιαννίκογλου.» Είπε και έδειξε φωτογραφία του τελευταίου θύματος από τον κατα συρροήν δολοφόνο στην Λάρισα δέκα μέρες πριν.

Πήρε την καρέκλα από το γραφείο και κάθισε απέναντι από τον πίνακα των στοιχείων. Ο Βασίλης τον πλησίασε και του έπιασε τον ώμο.

«Θα το πιάσουμε το κάθαρμα, μην ανυσηχείς.»

Λάρισα Δέκα μέρες πριν

Ο ουρανός άστραφτε και το φεγγάρι καλοσχηματισμένο και τόσο φωτεινό που έδινε την αίσθηση της μέρας. Είχε περάσει το χέρι του γύρω της και κοιτούσαν τον ουράνο, ξαπλωμένοι σε ένα παλιό στρώμα, που είχαν φέρει από το διαμέρισμα της. Καθόντουσαν εκεί και δεν μιλούσαν, παραμόνο χάζευαν αυτό το όμορφο τοπίο που ήταν σπάνιο στις μέρες μας. Τόσα άστρα να φαίνονται στον απέραντο ουρανό. Η ζημιά στην ηλεκτροδότηση της πόλης είχε και ένα θετικό αποτέλεσμα. Μπορούσες να θαυμάσεις τόση ομορφιά, που συνήθως χάνεται στην υπέρλαμπρη πόλη της τεχνολογίας.

Η Ασπασία γύρισε και κοίταξε τον Γιάννη. Χαμογέλασε όταν αντικρίθηκαν τα βλέμμα τους, καθώς ο Γιάννης κατάλαβε ότι τον κοιτούσε και γύρισε προς το μέρος της. Της χάιδεψε το μάγουλο με το χέρι του και πλησίασε κοντά το πρόσωπο του. Τα χείλια τους ενώθηκαν και ύστερα από ένα παθιασμένο φιλί ακολούθησαν άλλα πράγματα. Αμέσως αποδεσμεύτηκαν από τα ρούχα τους και κάναν έρωτα κάτω από το φως των αστεριών. Δίπλα από το στρώμα είχε αφήσει ένα μαχαίρι, που κράτησε στα χέρια του μετα από μια στροφή πάνω στο στρώμα. Η κοπέλα ήταν από κάτω του και με μια απότομη κίνηση κάρφωσε το μαχαίρι στο στήθος της. Η Ασπασία πήγε να βγάλει μια κραυγή, όμως δεν τα κατάφερε, έχοντας κλείσει ο Γιάννης το στόμα της με το χέρι του. Τον κοιτούσε ανοιγματικά. Στο βλέμμα της μια απορία σαν να έλεγε «Γιατί;»

Την κοιτούσε στα μάτια καθώς ξεψυχούσε στην αγκαλιά του. Όταν ένοιωσε ότι το σώμα της ήταν πλέον άψυχο και έχοντας τελειώσει, ξάπλωσε δίπλα της.

«Τέλεια νύχτα η σημερινή.» καυχήθηκε και περασε τα χέρια του πίσω απο το κεφάλι του και κάθησε χαλαρός απολαμβάνοντας το λουτρό αίματος δίπλα του.

Κοίταξε το ρολόι του. Είχε πάει πέντε και μισή. Σηκώθηκε απότομα απο το στρώμα. Έβγαλε το μαχαίρι από το στήθος της κοπέλας.

«Ήρθε η στιγμή για το αγαπημένο μου μέρος.» γέλασε μόνος του και έπιασε τα χέρια της. Ήταν η χαρακτηριστική υπογραφή του σε κάθε θύμα και η κάλυψη του όλο αυτό το διαστημα.

Ακρωτηρίασε προσεχτικά το ένα χέρι της και μετά το άλλο στο ύψος των καρπών. Κοίταξε την δουλειά του και φούσκωνε από υπερηφάνεια. Τα μαθήματα Ανατομίας δεν πήγαν χαμένα στη σχολή τελικά. Ήξερε τι έκανε και πολύ καλά μάλιστα. Σε σημείο να μένουν έκπληκτοι οι αστυνομικοί από την δουλειά του.

Σηκώθηκε όρθιος και φόρεσε το σακάκι του. Έβαλε το κινητό της κοπέλας στη τσέπη του. Κράτησε τον καρπό της, στο χέρι του και έγραψε πάνω απο το στρώμα. «Bloody Night Τζέι Τζέι» Ένα ακόμα θύμα είχε προστεθεί στη λίστα του που όλο και αυξανόταν με το πέρασμα του καιρού.

Κατέβηκε από την ταράτσα του σπιτιού του θύματος του. Μπήκε στο αμάξι του. Λίγο πιο κάτω σταμάτησε το όχημα του, κατέβηκε και άλλαξε τις πινακίδες. Τραβηξε ένα κομμάτι της ταπετσαρίας. Πλεόν το τζιπάκι του ήταν και λευκο. Κάτι τελείως ασύμβατο με την υπόλοιπη ζωή του. Έδινε μια δόση φωτεινότητας μέσα στο τόσο σκοτάδι που κυριαρχούσε. Τώρα ήταν σίγουρο πως κανείς δεν θα ασχολιόταν μαζί του στον αυτοκινητόδρομο. Μάζεψε όλα τα πράγματα τουκαι έκανε το γνωστό τηλεφώνημα στην αστυνομία.

«Οδός Λαυρεντίου 47, μονοκατοικία» είπε κοφτά και έριξε ένα σατανικό γέλιο πριν κλείσει τη γραμμή.

Έπειτα ξεχύθηκε στην απέραντη όαση της μηχανής και του πολύ καυσαέριου. Επόμενη στάση ένας ακόμα νομός. Σε μια ώρα θα ήταν εκεί. Το μόνο που είχε να κάνει είναι να περάσει απαρατήρητος. Κάτι που του είχε γίνει συνήθεια πλέον. 

Bloody Nightحيث تعيش القصص. اكتشف الآن