Bölüm 9

37 9 42
                                    


Hiç bir şey söylemeden öylece bakmıştım. Omuzlarımdan tutarak, sertçe ittirdi.

"Tuana ben-"

"Sus!!"

"Bilerek olmadı!"

" bilerek olmadı öyle mi?. lan senin  bizim evde ne işin var?! Nasıl girdin!!?" 

"Neden seni öpmek isteyeyim?"

Dediğimde duraksadı. 

"Çık...SİKTİR GİT!!"

Diye bağrdı.

"Peki."

Dedim ve Söylediği şekil, 'siktir' olup gittim.

Arabama bindim ve Yukarıda olan şeyleri düşünmemeye çalıştım. Ama delirecektim. Ellerimle şakallarımı ovuşturdum. O an Bileğimdeki kırmızı tokayı gördüm. İstemsizce Burnuma getirip kokladım. Tuana böyle mi kokuyordu? Bebek şampuanı? Delireceğim...

"Sıçayım!"

Siye bağırarak tokayı fırlattım.

"Ağ!"

Son beyin hücrem ölene kadar, kafamı direksiyona vurdum. Kafam Şiddettli şekilde ağrımaya başlayınca durdum. Böyle Duramazdım. Nefesim kesilmeye başladı, Arabanın torbidosundan ilacımı çıkardım. 

"Lanet olsun su yok!"

Beynim İyice Boktan bir hal alınca, elimi şakaklarıma koydum. Beynimin içi karıncalanıyordu sanki. Tek hissettiğim şey midemin bulanmasıydı, sonrası koca bir karanlık...

***********

Tuana'dan

Olanları unutmak için odada dört dönmekten beynim uyuşmuştu. Ellerimle kendime hava yaptım. bulut gitmiş mi diye kontrol etmek için Camdan baktım. Arabası aşağıdaydı.

"Neden hala gitmemiş lan?!"

Bir süre daha pencereden baktım. Dayanamayıp aşağıya koştum. Bulut'un arabasına ilerlerken Bağırarak sövüyordum aynı zamanda

"Ulan şerefsiz! Sana defol demedim mi lan ben! Bir de evimi mi gözlüyorsun! So-"

Arabanın kapısını açmamla Büyük çaplı bir şok geçirmiştim...

Bulut baygındı.

Kısa Bir çığlık attım.

Omuzlarından tutup, sarsarak uyandırmaya çalıştım. 

"b-bulut! Bir şey söylesene!!"

Bağırmam hiç bir şey değiştirmiyordu. Ambulansı aramalıydım. Off telefonumu evde unıtmuşum! Hemen Bulut'un ceplerini yokladım. Telefonunu alıp ambulansım numarasını tuşladım. Adresi verip, gelmelerini bekledim. Delirecektim. Bir anda Yan koltuktaki ilaç şişesini farkettim. Elime aldım ve incelemeye başladım. 'Antidepresan Sinir İlacı.'

"NE?!"

Bulut sinir hastası mıymış! 

Hass....

Bağırdım ben bir de çocuğa! 

Allahım ben ne kadar geri zekalı bir insanım??

(Halbüki değildi)

Elimi saçlarıma atıp delirme noktasına geldim. Saçlarımı çekiştirdim. Döndüm buluta baktım Kıpırdamadığını görünce kafamı arabaya vurmaya başladım. Elimi burnunun altına koydum. Şükürler olsun ki nefes alıyordu...

SereyânHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin