Die For Love

Chapter 13

[DAVE'S POV]

"Kuya Dave kakain naako kuha mo muna akong pag kain" sabi saakin ni Nikka

"Gehh Daniel! Bantayan mo muna si Nikka ha?"

"Gehh bro"

Pababa naako ng hagdanan ng makita ko si MZ naka upo sa isang tabi at umiiyak

"MZ?" Tumingin sya saakin

"Diba ikaw yung lalaking naka bubo nung juice ko?" Tanong nya

"Bkit dimo na ba ako kilala MZ?"

"Hindi ako si MZ....ako si Missy kakambal ko si MZ" haysst nalilito naako

"Bkit ka umiiyak dyan?"

"Diba masungit ka? Bkit ka bumabait?"

"Ayaw kong nakaka kita ng babaeng umiiyak..so bkit ka nga umiiyak?"

"N-namatay si p-papa" iyak na sya ng iyak....takte! Ayaw ko talagang nakaka kita ng babaeng umiiyak lalo ka yung katulad ni Missy na ang ganda ganda nya

"Shhh tahan na Missy"

"Sobrang sakit kasi-"

"Dave" sabi ko

"Sobrang sakit kasi Dave ehh...hindi ko kaya"

"Naranasan ko na yan Missy oo mahirap at oo masakit pero na realize ko na walang magagawa ang pag iyak ko..kaya nag move on ako hanggang sa nasanay na ako pero deep inside masakit parin saakin" paliwanag ko

"You know what Dave..Sobrang sakit saakin na makita si papa na wala nang buhay at sobrang sakit din na makita si MZ at mama na umiiyak"

"Close your eyes Missy" sabi ko

"W-what?"

"I said close your eyes"

Dahan dahan nyang pinikit ang mga mata nya

"Isipin mo yung mga masasayang memories nyo" at nakita ko syang ngumingiti...dahan dahan nyang binuksan ang mga mata nya at....niyakap nya ako

"Thank you Dave..Thank you Dave for making me feel better"

"Welcome..basta pag nalulungkot ka close your eyes at alalahanin ang mga masasayang memories" sabi ko at mas hinigpitan ko ang yakap ko

"Dave?"

"Bkit Missy?"

"Papaano mo nakilala si MZ?"

"Ahh galing kasi ako sa manila at hindi ko pa alam ang pasikot sikot dito tapos nag pasama ako kay MZ yun naging mag kaibigan kami" paliwanag ko

"Ahh"

"Nasan nga pa-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng maalala ko ang mga sinabi ko kay MZ..Shit! Kailangan kong mag sorry

"Ano yung sasabihin mo Dave?"

"Nothing" siguro mas maganda kung ako na lng ang mag sorry

"Dave? Can you be my friend?"

"Sureee enemy friend" sabi ko at natawa na lng kaming dalawa

"Thank you nga pala ulit Dave..BTW may pupuntahan ka ba?" Ayy shit oo nga pala

"Ahmm oo nga pala! I have to go"

"Ok ingat enemy friend"

Ang gaan sa pakiramdam
Ang saya ko