20.bölüm

157 19 2
                                    

5 ay sonra:

Ayakta durmaktan yorulmuş ve bıkmıştım.
Bugün mama vardı ve bizde gösterimize hazırlanıyorduk.

Cidden şu gösterilerden bıkmıştım, ve ilk günkü gibi heyecanlanmıyordum.

Heyecanın yerini bıkmışlık almıştı.
Birden minnie'nin bağırmasıyla düşüncelerime son verip ona doğru döndüm.

-hadi yemek yiyelim diye etrafta bağırarak geziniyordu.
Herkes onu onaylayınca alt kattaki kafeteryaya doğru yol aldık.

Masaya oturup yemeklerimizin gelmesini beklerken koyu bir sohbete dalmıştık.( "havuz ya da denizmi bu dalasanız" bunu yapmassam olmazdı kdlsl)
Telefonuma gelen mesajla bakışlarımı üyelerden ayırıp telefonuma yönlendirdim.
Gelen mesajı okurken içimde bir merak duygusu oluşmuştu.

Yoongimm:

-akşama seni güzel bir süpriz bekliyor sevgilim:)

Acaba ne süprizi?
Bugün ne vark- aaa bugün benim doğum günüm.
Bakışlarımı tekrar üyelere çevirdim.
Beni göstererek kaş göz hareketleri yapıyorlardı.
Onları rahat bırakmak için masadan kalkıp tuvalete doğru gittim.

Tuvalete gidip elimi yüzümü yıkayıp aynaya baktım.
Cidden yüzüm çökmüştü, hayranlarım benim neyimi beğeniyor diye düşündüm o an.
Ve birde yoongi.
Yoongi benim neyimi sevmiştiki, ben onu hakediyormuydum acaba.
Hiçbir fikrim yok.
Tek bildiğim şey onu sevdiğimdi ve bunada emindim.

Yüzüme bir gülümseme yerleştirip tuvaletten çıktım.
Kafeteryaya girmemle herkes bir ağızdan bağırmaya başladı.

-iyiki doğdun soyeoon!!!

Yuqinin elindeki kameraya doğru dönüp öpücük atıp gülümsedim.
Sonra bütün üyelere sarılıp pastayı kestik.
Mumları üflerkenki tek dileğim hep böyle mutlu olmamız oldu.

__________________

Şu anda öbürkü grupların gösterilerini izliyorduk.
Yoongiyi hiç görmemiştim.
Nerdeydi bu adam.
Bütün gruplar var tek onlar yok.
Gözlerimle onu aramayı bırakıp sıkkınca önüme döndüm.
Wanna one un gösterisi bitmişti.
Bende nezaketten dolayı alkışlamaya başladım.
Yoksa şu anda hiç el çırpıcak havamda değilim.

Sahne bir anda simsiyah olmuştu.
Hangi grup diye merak etmedim değil doğrusu.

Birden gözlerim sahnede duran yoongiye takıldı.
Elinde mikrofon sahneden aşağı doğru geliyordu, ve tabikide ışıklarda onu takip ediyordu.

Napıyo bu adam?

Sahneden inip bizim olduğumuz tarafa doğru gelmeye başladı.
Ve salak gibide gülümsüyordu.
Bu deli beni öldürmeyemi çalışıyo.

Yavaş adımlarla ilerleyip benim tam karşımda durdu.
Herkes sessiz bir şekilde yoonginin napıcağına bakıyorlardı.

Birden beni ellerimden tutup ayağa kaldırdı.
Sonra mikrofonu ağzına yaklaştırıp şunları söyledi

-iyiki doğdun sevgilim

Bu söyledikleri beni öldürmeye yetmişken birden dudaklarımda bir sıcaklık hissettim.

O beni şu anda öpüyormuydu?

O beni herkesin içinde öpüyormuydu!!!

Dudaklarını benden ayırıp gülümsedi,ve sahneden diğer üyelerin çıkmasıyla şarkı başladı.

Yoongi bana gülümseyip sahneye doğru hızla ilerledi.
Ben hala ayakta heykel gibi duruyordum.
Hiç bir mimiğim oynamıyordu.
Kolumdan birinin beni aşağı doğru çekiştirmesiyle sandalyeme oturdum.
Şaşkınca etrafa bakıyordum.

-az önce noldu? dedim kafamı kaşırken

Miyeon sadece gülümsemekle yetinip önüne döndü.
Çünki biliyordum, beni çok kötü azarlayacaklardı.
Onlara bundan bahsetmemiştim.
Ve işte şimdi bitmiştim.

___________________








Öbürkü bölüm finalll!!
Oylamayı unutmayın lütfen:)

~SUGARY~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin