My Bucket list -Remus Lupin- Voltooid

(10) Weerwolven

Met pijn in mijn hart kijk ik toe hoe Remus in een gevaarlijke weerwolf veranderd. De jongens transformeren zichzelf in hun faunaat vorm. James veranderd zichzelf in een hert, Sirius in een hond en Peter in een rat. Remus huilt naar de maan en huilend laat ik me neerzakken tegen de stam van een boom. Dit kan niet waar zijn. Ik kan dit niet aan, niet alweer. Langzaam verander ik in mijn faunaat vorm, een vos. Zo snel als ik kan ren ik van de Marauders weg, het bos uit. 

'Anna, wordt wakker!' verschrikt open ik mijn ogen en kijk ik om me heen. Ik zit onder het zweet en heb knallende koppijn. 'Had je weer een nachtmerrie?' vraagt Lily bezorgd. Ik schud mijn hoofd. Dit was geen droom, het was echt. Vorige week was ik de Marauders gevolgd het bos in en ben ik erachter gekomen dat Remus een weerwolf is. Ik heb Remus nu een week lang ontlopen. Ik weet dat hij er niks aan kan doen. Ik weet gewoon niet of ik het wel aankan. Ik loop de badkamer in en begin te douchen. Als ik mezelf omgekleed heb kam ik de klitten uit mijn haar en poets ik mijn tanden. Vandaag laat ik mijn haar maar gewoon los hangen. Ik loop de kamer uit en zie dat Lily onderaan de trap gewacht heeft. 'Klaar?' ik knik en samen lopen we naar de grote zaal.

Als we de grote zaal bereikt hebben lopen we naar de Gryffindor tafel en gaat Lily naast Merlene zitten, die naast Sirius zit en de rest van de Marauders. Kort kijk ik Remus aan, maar laat me dan naast Alice neerzakken. Terwijl ik eet voel ik Remus' ogen in me prikken, maar in dwing mezelf om niet op te kijken. Ik kijk even naar mijn bord, maar dan glijden mijn ogen toch naar Remus. Hij staart me aan, maar hij heeft niet door dat ik naar hem kijk. Hij zit namelijk diep in gedachten.

De rest van de dag blijf ik Remus ontwijken en als de lessen over zijn lopen we met z'n vieren terug naar de leerlingenkamer. Terwijl de meiden naar boven lopen ga ik zitten op één van de banken in de leerlingenkamer en pak een boek uit mijn tas. Als ik het boek open hoor ik een stem aan de andere kant van de kamer zeggen; 'Je kan me niet blijven negeren Anna.' Zonder van mijn boek op de kijken weet ik dat het Remus is die dat zei en ik blijf stug doorlezen. Even is het stil maar dan wordt mijn boek uit mijn handen gerukt en naar de andere kant van de kamer gesmeten. Zonder iets te zeggen kijk ik Remus boos aan, maar ik ben niet de enige die boos is. 'Anna praat! Je negeert me nu al een week. Vertel tenminste wat ik verkeerd heb gedaan!' Ik blijf hem boos aankijken, maar ik houd mijn mond. 'Anna, alsjeblieft.' zegt Remus smekend. Terwijl ik in Remus ogen kijk breekt er iets in me en ik weet dat ik hem de waarheid moet zeggen. 'Jij hebt niks verkeerd gedaan.' zeg ik zo rustig mogelijk. 'Maar wat is er dan. Alsjeblieft vertel het me Anna.' 'Vorige week ben ik jullie gevolgd het verboden bos in. Ik heb je zien veranderen Remus.' Remus' ogen worden groot en hij draait zich om en loopt op een heel snel tempo naar de jongens trap. 'Remus stop!' ik zeg het zo hard dat zelf ik van mijn stem schrik en Remus staat abrupt stil. 'Remus kom eens hier.' 'Maar ik ben een monster.' zegt Remus zonder zich om te draaien. Aan zijn gebroken stem te horen weet ik dat hij huilt ook al zie ik geen tranen. 'Remus kom eens hier.' herhaal ik en Remus draait zich langzaam om en kijkt me aan. Ik zie een traan over zijn wang rollen en zo langzaam mogelijk loopt hij naar me toe. Als hij bijna voor me staat klop ik op de bank naast me neer en gehoorzaam gaat Remus op de bank zitten. 'Je bent geen monster Remus.' 'Maar...' onderbreekt Remus me, maar ik leg hem het zwijgen op. 

'Drie jaar geleden zat ik samen met mijn broer in de tuin. Ik was Veertien en mijn broer was net zestien. Het was al donker, maar we gingen niet naar binnen. Mijn broer vertelde me verhalen en ik luisterde aandachtig. Ineens kroop er iets over de schutting heen en beet mijn broer.' 'Een weerwolf.' zegt Remus zachtjes en ik knik. 'Mijn broer veranderde elke volle maan in onze kelder in een weerwolf. Hij was al twee keer veranderd en toen hij de derde keer veranderde wou ik het zien. Ik was nieuwsgierig en ben naar de kelder gegaan. Mijn broer was totaal zichzelf niet meer.' en een traan rolt over mijn wang. 'Hij krapte me, maar voordat hij nog iets kon doen kwam mijn vader ertussen en heeft hij me weggetrokken van mijn broer.' terwijl ik dat zeg til ik mijn shirt een beetje omhoog en kijk Remus naar mijn buik waar zich een groot litteken bevindt. 'Toen mijn broer de volgende dag de schram zag heeft hij zichzelf opgesloten in de badkamer. Dat was de laatste keer dat ik hem zag. Levend zag.' Remus legt zijn hand op zijn mond en er glijdt nog een traan over mijn wang. 'Hij vermoorde zichzelf omdat hij mij pijn had gedaan. De reden waardoor de haat voor zichzelf groter werd en hij een einde maakte aan zijn leven.' Ik hoor Remus slikken en er valt ook een traan over zijn wang. 'Ik heb mezelf een jaar lang opgesloten in mijn kamer. At en dronk bijna niets en dacht dagelijks na over de dood en of het leven nog wel zin had. Remus ik ben niet bang voor jou of de weerwolf waar je maandelijks in veranderd. Ik ben bang voor de pijn. De pijn die mijn broer me bezorgde door een einde aan zijn leven te maken. De pijn die ik nooit meer wil meemaken.'

Vote/ Comment/ Follow