ᶜˡᵒˢᵉ|ᴮᵃᵏᵘᴰᵉᵏᵘ[𝘈𝘳𝘢 𝘷𝘦𝘳𝘪𝘭𝘥𝘪]

-5-

*************
18 Haziran
*************

"Kat-chan, Kat-chan!"
"hmm?" dedi Katsuki.

Gözlerini araladığında, Güneşin tüm ışınları gözüne girmiş gibi yandığından, gözlerini yeniden kapamak zorunda kalmıştı.

"Kat-chan kalk!" dedi İzuku bu sefer, Katsukinin koluna hafifçe vurarak.

"Ahhh!" Dedi Katsuki.
Acımamışıtı bile ama belki onu rahat bırakır diye son çağre olarak bunu yaptı.

"K-kat-chan! İyi misin?! Özür dilerim!"
Katsuki İzukunun suratını görmek için gözlerini açtı ve onun çok endişeli olan yüz ifadesini görünce gülmeden duramadı.

Kafasını güldüğünü saklamak için öbür yöne çevirdi.
Sonunda gülmesini kontrol ettiğinde İzukuya döndü ve daha da endişeli bir yüz ifadesi ile karşılaştı. Ama bu sefer kendini kontrol edip gülmedi ve Doğruldu,

"Tamam, üzülme acımadı." dedi İzukunun yanağına makas atarak.

İzuku bu olayın şokundayken Katsuki ayağa kalkıp Banyoya yol aldı.
Uyku sersemiydi. Ne yaptığını pek bilmiyordu.

Banyoya duvarlara çarpa çarpa vardığında, suyu yüzüne çarptı.Yüzünü havluya silerken sonunda ne yaptığın idrak edebilmişti.
O.İzuku'nun.Yanağına.Dokunmuştu!

Çok yumuşaktı, pürüssüzdü ve

ve

Tatlıydı!

Banyoda tepinmeye başlamıştı. Az daha 'kya' demek üzereydi ki  yaptığı şeyin fazla garip olduğunu düşünerek banyodan çıktı. Ama heyecanını durduramıyordu.

Bu aralar, fazla mutlu ve heyecanlıydı. İzuku ve akrabası ile aynı evde kalıyordu! Mutluydu.

Ve bir anda "yaz bitince ne olacak?" diye düşündü, burayı sevdiğini Izuku'ya söylese, onu tekrar davet edebilirdi, ama gelecek yaz tamamı ile antrenman ve staja gidiyordu. Bildiği kadarı ile 1-2 haftaları vardı. Burda geçirmek isterdi, ama ailesi?

Böyle düşüncelere dalmışken Tanıdık ses düşüncelerini böldü,

"Sorun yok Katsuki, istediğin zaman buraya gelebilirsin"

"Ama artık tacize giriyor bu, arıyıcam Bak 911'i" diyerek Yui'ye baktı Katsuki, korkutucu bir şekilde.

"Tamamm, tamam. Size güzel bir süprizim var. Kahvaltıya gelin hemen"

Katsuki olabildiğince Yavaş inecekti. Sabahki olay hala yüzünde bi elma şekeri patlamış gibi görünmesine sebep oluyordu. Sonunda indiğinde Izuku'yu dikkatli bir şekilde izledi.

'Hala sabahki makas atma şeyinin etkisinde mi acaba' diye düşündü. Bunu düşünmek kesinlikle saçmaydı. Kendisi de çıkamamıştı ki!

Yui, ikisine de bakarak kahkaha attı,
"Sabah ne oldu böyle?" diyebildi kahkahalarının arasında. Aynı zamanda ağzındaki yemek görünüyordu.

Katsuki de Izuku da gerçek birer elma şekerine dönmüşlerdi.

Ikisininde farklı yönlere bakmasıyla büyük bir sessizlik oluştu. Yui bu havayı dağıtmak amacı ile heyecanla konuşmaya daldı.

"Sizinle kampa gitmeye karar verdim çocuklar!"

Katsuki bunu duymasıyla birlikte içinden 'şimdi bu pintinin kesin 2 çadırı vardır' diye düşündü...

"Herneyse," dedi Yui, Katsukinin gözünde 'pinti' olmak açıkca sinir etmişti onu.
"Ee İzukucuğum?"

"Y-yui, yoksa o yer düşündüğüm şey mi," derken Izuku, Katsuki gözlerini tedirginleşen yeşil saç yumağına çevirdi.

"Sorun ne?"

"Ben anlatayım, " dedi keyifle Yui, zevk alıyordu bu durumdan. Devam etti:

"Izuku daha önce o ormanda kayıp olmuştu hem de geceydi! Onu bulduğumuzda bir mağradaydı. Titriyordu Hatta bir sıçanla bakışıyordu. Kim olsa korkardı! Ama işte.. Atlatamadı! Karanlıktan ve ormanla alakalı çoğu şeyden ürküyor ondan dolayı." dedi üzgün görünmeye çalışarak. Dudaklarını büktü.

Yui anlatmayı bitirince Katsuki,

"Deku." diyerek başını öne eğen ve düşüncelere dalan Izukunun sırtına elini koydu.

"Merak etme, biz sana yardım ederiz" Hafif gülümsemişti. Sonuçta yeşil saç yumağı üzgünken onu neşelendirmeliydi.

"Hey Kat-chan, o bir gülümseme miydi?" dedi Deku anlamsız bir parıldamayla.

"Değildi korkak-chan" dedi Katsuki alay edercesine. Ama her zamanki tonunda değildi. Şaka olduğu belliydi.

"Kat-chan, çok kötüsün. Tamam, gidelim. Ama eminim sen de korkacaksın"

"Rüyaaanda görürsün, erkek adam hiçbir şeyden korkmaz" dedi kendini pohpohlayarak Katsuki.

"Ben seni göreceğim! Oralar kurbağ doludur!" dedi Deku kollarını birleştirerek.

"Ah Deku.. Ben kurbağlardan korkmam! Tiksinirim Ayrıca bu bilgileri nereden aldın?" dedi Katsuki, Yui'ye bakarak.

"Hayır ben masumum"  dedi Yui ellerini havada kaldırarak.

Her neyse anlamında bir bakış attı Katsuki. Bu aile ile daha fazla uğraşamazdı.

Hem en fazla ne kadar kötü olabilirdi ki?

****

Uzun, uzun ve uzun uğraşlardan sonra çadırlarını kurmayı başardıklarında Izuku kendini bir anda yere bıraktı.

"Bittim ben" dedi.

Katsuki ise, çok sıcak olduğundan dolayı tişörtünü çıkarmıştı. Izukuya harika bir manzara sergiliyordu.
Tabii, her sanat aşığı gibi İzuku da dikkatlice eseri iyice süzüyordu.

Katsukinin denize doğru gittiğini görünce,

"Bitmemişte olabilirim" dedi Izuku, Katsuki'ye denizde eşlik etme isteği daha ağır bastığı için tişörtünü Kat-chanınınkinin yanına atarak denize doğru ilerledi.

"Su soğukmuş" desede Kat-chanının durduğu noktaya gelmişti.

"Burdaki deniz, cidden bir harikaymış" dedi Katsuki etkilenmiş bir tavırla.

"Öyle mi dersin, balık doludur buralar, ve beni çok gıdıklarla-"

Izuku, bacağını gıdıklayan bir balık nedeniyle ani refleks ile Katsuki'nin kucağına atlamıştı.

"Aaaa!"
"Isırdı!"
"Kesin ısırdı!"
"Kat-chan son saniyelerim..."
"Yardım ediiiiin!"

Katsuki ise bir yandan yüzmeye bir yandan da nefes almaya çalışıyordu,
"Yok-k art-ık, De-ku öl-üyor-um!" 
İzuku korkudan, ellerini Katsukinin boynuna sıkı sıkı dolamıştı.

Katsuki İzukuyu sakinleştirmek istercesine ellerini onun  sırtına koydu ve İzuku ona  yapışmış bir hakdeyken yine Katsuki'nin yoğun çabaları sonucunda kıyıya yaklaştılar

"Kara göründü Deku, lütfen nefes alayim artık" dediğinde Deku ellerini gevşeterek yere değdi. Ama kolları hala Katsukinin boynuna dolanmış vaziyetteydi.

"Beni taşıdığın için teşekkürler Kat-chan" diyerek yanığına tıpkı sabah katsukinin yaptığı gibi bir makas attı.

Katsuki, bunun bir öpücük olmasını içten içe isterdi.