ᶜˡᵒˢᵉ|ᴮᵃᵏᵘᴰᵉᵏᵘ[𝘈𝘳𝘢 𝘷𝘦𝘳𝘪𝘭𝘥𝘪]

-14-

NANİ BİR GÜNDE İKİ BÖLÜM MÜÜ Sjsjjsjs iyi okumalar<3

"Ücretsiz limonatalarımızdan tatmak ister misiniz beyfendi!"

Katsuki, bütün dikkatini ve neredeyse ömrünü söylemek için
harcadığı cümlenin kesilmesine şahit olmuştu.

"Hayır. Kabalık etmek istemem ama önemli bir anın ortasındaydık
Lütfen ben çığlık atarak ağlamadan önce burdan uzaklaşın."

Katsuki, duyduğu şeye inanamadı.
İzuku
Söyleyeceği
Şey
Duymak istiyordu.

Limonata satıcısı
"Ne kadar kaba biri." Diyip uzaklaştığında İzuku bütün dikkatini Katsukiye verdi.
Gözleri "lütfen devam et" diyordu sanki.

"Ş-şey y-yanii! D-Deku ben seni... seni yolun kenarındaki
bir taş gibi görmüyorum!"

Katsuki lisenin ilk yılında söylediği bu cümle üzerine çok düşünmüştü.
Ama bu özür dilemek için yanlış bir ortamdı!

"Ah.. öyle mi.." dedi İzuku
Gözleri hafifçe dolmuştu.

Katsukiye sarıldı anında.
Sonuçta bütün hayatını Katsuki ondan
nefret etmesin diye geçirmişti.

"Teşekkürler..." dedi.

Dedi ama.. Duymak istediği şey bu değildi.
O,
Katsukinin kendisini sevdiğini söylemesini istiyordu sadece.

"V-ve.. Ben.. Senden nefret etmediğime göre... Se-seni se-seviyorum"

Katsuki bu cümleyi İzuku hala ona sarılırken söylemişti.
İkisi de birbirinin kalp atışını hissedebiliyordu.

İzuku katsukinin omzundan kafasını çekti, onun göz hizzasına gelip
ellerini yanaklarına koydu

Anlını onun anlına dayadı ve
"Ben de seni seviyorum. Hemde tahmin edemeyeceğin kadar çok seviyorum seni.
Yıllarca seni sevdim... tek amacım benden nefret etmemendi.
Ve biraz olsun... beni sevmendi Katcchan"

Ardından gülümsedi. Çok içten bir gülümsemeydi bu.
Katsukinin kalbi deli gibi atıyordu

Yavaşça kafasını hareket ettirdi.
Dudaklarını onunkine yaklaştırdı.
Ve "artık kesinleşti" dedi
"Sana cidden aşık oldum değil mi?"

İzuku bu cümleyi daha sindirememişken, Katsuki dudaklarını
onun dudakları ile birleştirdi.

Geri çekildiğinde İzuku kafasını bir yavru köpek gibi sola doğru eydi ve
"Ben de sana... Ben de sana aşık oldum..."

^^^^^^^^^^^^^^^^

Eve gidene kadar İzuku mutluluktan ölmek kelimesini tam anlamıyla yaşayacağını düşündü.
Katsuki de ondan farklı değildi. Suratından gülümsemesini bir türlü silemiyordu.

Eve sonunda vardıklarında Yui ikisinede sarıldı.

"Sonunda! Siz iki aptalın kahrını bütün yaz çektim!"
"Ama deydi! Ee şimdi siz! Siz! SEVGİLİSİNİZ DİME!"

Katsuki ve İzuku kızarmış yüzleri ile bakıştı.
"Sanırım... Yani... sen de istersen!" Dedi Katsuki. Bir çırpıda
söyleyiverdi ve pek romantik değildi.

"Tabiki isterim!" Dedi İzuku katsukinin boynuna atlarcasına sarılıp.
Katsuki de kollarını onun sırtında birleştirdi

Yui onları yanlız bırakması gerektiğini düşünüp mutfağa k(açtı)oştu.

"Ben duş almaya gidiyorum." Dedi İzukunun kollarından yavaşça sıyrılıp.
"Çok istiyosan sen de gelebilirsin." Yüzüne muzip bir gülümseme ile eklediği bu cümle İzukunun bayılmasına sebep oluyordu az kalsın.

"Y-yok önce sen yıkan!"
"Ama su su tasarrufu!"
"Katchan!"

Katsuki hafif bir kahkaha ike banyoya gittiğinde
İzukunun tek korkusu bunun bir rüya olmasından başka bir şey değildi.