[BOOK 2] I am//

7

"Excuse me miss?" sambit ng lalaki na nasa likod ko.

'Wag ngayon please... ayaw ko pa' paulit ulit na sigaw ko sa utak ko. Pero kailang nga ba ang tamang oras, bakit ba lagi ko na lang ito iniiwasan.

Tiningnan ko si Noah na nasa harap ko na walang ibang ginawa kungdi magbasa. "Hoy! Tawag ka oh!" sigaw ko ng mahina.

"Ako ba?" tanong niya pabalik.  Jusko! Di ba to marunong makisama.  Lord tulong po! ano na? ito naba talaga ang araw?

"Miss?" kaya mo yan Shanelle! Dahan dahan akong lumingon.

"Y-yes?" siya na ba talaga to? Ang mga mata na yan, mga matang tinititigan ko noon sa malayo. Ang mga labi na minsan nahuhuli ko nakangiti pag nagchachat kami.

*TUGUDGUGTUGUDUG*

"Hey!" He shouted to bring me back to earth. My spacing disease again. "Look miss I'm in a hurry and if you can't answer my simple damn question well you are just wasting my precious time!" being irritated and furios is in his tone. "Ano di ka sasagot?! DAMN! you're useless!" napatitig nalang ako. Galit siya, ginalit ko siya. Simula noon paman. I've changed him before pero bumalik siya... and it's because of me.

"Hey dude! watch your words!"

"Now you're defending her? Boyfriend kaba niyan?" galit na tanong ni David.

"OO! GIRLFRIEND KO YANG BINABASTOS MO! KUNG MAKAPAGSALITA KA!"

'Girlfriend?'

"Tch... ano bang nakita mo diyan?" ang sakit! kung makapagsalita ka! parang dimo ako gusto noon ah!

"GAGO KA AH!" sabi niya at tinulak pa sa braso. I smell bad vibes here. " ANONG NAKITA KO DIYAN? SOMETHING YOU'LL NEVER SEE! YOU CAN'T JUDGE LOVE BY THE APPEARANCE! MINSAN NGA NAIINLOVE TAYO SA TAONG KA CHAT LANG NATIN AT TAONG DI NATIN NAKIKITA!" napatigil si David sa sigaw ni Noah. Uh-oh wrong move!

Malapit na sila magsuntukan kaya nagpagitna na ako para awatin. Nang  bigla niya akong tinabig. David push me...away from him.

Napatulala nalang ako sa mga buhangin na nasa tapat ng mukha ko. Did that really happen?

Pag angat ko ng mukha ko nasa ilalim na ni Noah si David at pinapaulanan ng suntok.

'F*ck'

"Noah! STOP!" sigaw ko habang inaawat ang kamay ni Noah na bumagsak sa mukha ni David. Hindi ako nasasaktan sa ginawa kong pagpigil kay Noah, alam niyang pag nagpatuloy siyang sumuntok posible ako ang masaktan. "PLEASE STOP!1!" pinatayo ko si Noah. Ano bang problema ni David?

"UMALIS KA NA PLEASE YOU ARE RUINING OUR VACATION SO PLEASE GO AWAY! UMALIS KA NA DAVID!"

'wait did I mention his name?'

Nagtaka ako ba't di siya nagtaka bakit alam ko ang pangalan niya. Dumiretso lang siya paalis.

Pagkatapos niyang umalis napaupo nalang ako sa buhangin.

"GREAT! JUST GREAT! OUR FIRST DAY HAS OFFICIALLY RUINED!" I shouted out of my frustration. This day is enough for me.

Nagsimula nung umuwi ako dito sa pilpinas, pagkikita namin ni Allyssa, Paghaharap namin ni David and pag aassume ko na hindi siya nagbago.

"Hey look I'm sorry" sabi ni Noah na nasa likod ko. Hinihimas ang likod ko and by that... I feel safe. "I know it's because of me kaya... sorry" I look at him and sincere is in his tone.

"It's okay... yung lalaki ang bigla nalang nanggulo. Ginulo niya tayo, ginulo niya ako"

"But still I think I owe you a hug"

"Asusss chancing ka rin noh?" He suddenly burst into laugh. "Sige na nga comehere boyfriend kuno!" I open my arms wide while still seating in the sand. He immediaetly come and hug. Safety and secure yan ang nararamdaman ko while he's giving his hug to me.

My emotions are mixing... mixed with anger and secure.

Galit kay David at secure kay Noah.

I didn't expect he would turn out like that. Anger can really change a man.