Alone Before You (On-Going) (#RosesAwardsJune2019)

#ABY Prologue

Prologue

"Mamamatay tao!"

"Walang kuwenta!"

"Hangal!"

"Hindi ka parte na ng pamilyang ito!"

Sanay na akong pagsabihan ng mga salitang iyan. Bitch, stupid, pathetic, worthless. Mga salitang paulit-ulit kong naririnig mapa bahay man o eskwelahan. Ano pa nga bang aasahan ko sa panahon ngayon?

Kadalasan ang mga tao na namumuhay sa panahong ito ay mas pinapairal ang pride, pagiging makasarili, mamintang ng mamintang ng mga taong wala naman talagang kasalanan, mang-bully, manakit ng mga inosente, magkalat ng mga tsismis na mali naman at manguha ng dangal ng isang tao.

Bakit nga ba?

Dahil sa ngayon, yan ang nangyayari sa'kin. Pa'no nga ba matitigil ang mga halang na mga gawain gaya ng mga iyan?

Ayoko na.

Suko na ako.

Hindi ko na kaya pa.

Pwede bang mawala na lang ako nang walang nakakaalam, walang nakakapansin. Nang sa ganon, hindi na ako maging sentro ng atensyon, para hindi ko na maranasang apihin at saktan ng paulit ulit.

Pwede ba?

________________________________

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

This story is from the beautiful imagination of the author only ;)

_______________________________

Another story! Please support this 'till the end.

PS: VOTE AND COMMENT IS NEEDED IN THIS STORY.

Thanks!

-Sam