Chłopak z ławki | L.H

9

8 kwietnia 2014

,,Ludzie się zmieniają z dnia na dzień". Tak powiadała moja babcia, a później mama. Cóż dzisiaj, ani już nigdy je nie zobaczę.

Retrospekcja
5-cio letnia Blanka właśnie wybierała się na plac zabaw ze swoja mamą. Była bardzo szczęśliwa ale gdy ktoś ją popchnął diametralnie zmienił się jej humor.
- Uwaziaj cio robis! Nie widziś, zie tu stoje?!*-powiedziała.
- Psieprasiam nie ziauwaziłem ciebie. Ale mimo to że mną gadaś. Nikt na tym placu nie chcie się że mną bawić. Mozie byś chciała ze mną ulepić ziamek?*
- Dobzie nazywam się Blanka, a ty?
- Jestem Luke miło mi cię poznać

Normalny czas
Blanka na te wspomnienia zaczęła płakać. Teraz sobie przypomniała, że wyjechał w wieku 9 lat. Zapomnieli o sobie mimo iż wrócił. Chodzą razem do klasy od 2 lat, a nie poznali siebie. Ona chce mu to powiedzieć, bo go kocha.