ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္... အခန္းငယ္ေလးအတြင္း၌ အလင္းေရာင္ဟူသည္မရိွ ပတ္ဝန္းက်င္ကား ေမွာင္မည္း၍ အသက္ဝင္လုွပ္႐ွားေနသည္မွာ တခ်က္ခ်က္ ေရြ႔လ်ားေနေသာ နာရီလက္တံသာ ရိွသည္ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ထက္တြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ ေကာင္ေလးသည္ေတာ့ မ်က္ႏွာၾကက္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္မွာ အသက္ရိွရဲ႕လားဟု သံသျဖစ္ဖြယ္အတိ
သိပ္မၾကာမွီပဲ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေလထုထဲ ႐ိုွက္သံတခု ထြက္ေပၚလာသည္ ခ်စ္ရသူကို တမ္းတမိသည့္ စိတ္က အသိစိတ္တခုလံုး လႊမ္းမိုးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ တစတစ ႐ုိွက္သံထြက္ေပၚလာကာ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ဝန္းက်င္မွာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္
" ငါ မင္းကိုအရမ္းလြမ္းတာပဲ ဂြၽန္ဂုရယ္"
ဂြၽန္ဂုအား ေနာက္ဆံုးေတြ႔ခဲ့သည့္ ေန႔မွစ ဒီေန႔နဲ႔ဆို ႏွစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ ႏွစ္ပတ္နီးပါး ၾကာသည့္တိုင္ ထယ္ေယာင္း လံုးဝအဆင္မေျပခဲ့ေပ ခန္႔မွန္းမိထားတာထက္ ပို၍ ရင္ဘတ္ထဲမွ ကြက္လပ္က ဆိုးရြားလြန္းေနသည္
ေဂ်ာင္ဂြၽန္ဂုဆိုသည့္ နာမည္ မစဥ္းစားမိေစရန္ ထယ္ေယာင္း တခ်ိန္လံုး အလုပ္ေတြသာ ဖိလုပ္ခဲ့သည္ အေသြးအသားမရိွ မပင္ပန္းတတ္တဲ့ စက္႐ုပ္တ႐ုပ္လိုေပါ့... သို႔ေသာ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္ေတြပိေနပေစ အခ်ိန္တန္ ေဟာဒီအိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူမရိွေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိက အလိုမရိွပါဘဲႏွင့္ ဝင္ေရာက္လာကာ လူကို ညႇင္းပန္း ႏိွပ္စက္ေနေတာ့သည္
ဂြၽန္ဂု အိပ္ေနက်ကုတင္အျခမ္းအား ေငးျကည့္ရင္း အတူတူေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည့္ အမွတ္တရတို႔ကို သတိရမိခ်ိန္ မ်က္ရည္တို႔က အဆံုးမရိွသည့္အတိုင္း ျပန္လည္စီးဆင္းလာျပန္သည္
ဘယ္ဘက္ရင္အံုအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဂြၽန္ဂုေဘးနားရိွေနသည့္အလား စကားေတြေရရြတ္ေျပာဆိုမိသည္
" ဒီေနရာ.. ဒီေနရာက အရမ္းကို နာက်င္ေနတယ္ ဂြၽန္ဂု"
" မင္းမရိွလို႔...ငါ့ရဲ႕အနားမွာ မင္းမရိွေတာ့လို႔"
" ဒီလိုသာဆက္သြားရင္ေတာ့ မင္းစိတ္နဲ႔ ငါ႐ူးရေတာ့မယ္ ဂြၽန္ဂုရယ္"
YOU ARE READING
Beve Me
General FictionBelieve - Lie = Beve Believe?? လိမ္ညာျခင္းဆိုတဲ့အရာ ပါဝင္ေနတဲ့ ယံုၾကည္မုွဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ သံုးစားမရဘူး... So say Beve ... မင္းႏုွတ္ကေျပာလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အရာအားလံုးဟာ မင္းအပိုင္ပါ ကေလးရယ္ @Taekook myanmar Fic
