Kiss In The Rain | Agape Series |

Chapter 1

June 1, 2018

Rain Garcia's POV

' Nakakapagod namang hanapin ang registrar office, sabagay napakali kasi ng school na ito' sabi ko sa likod ng aking utak habang nag lalakad sa hallway ng main building ng ACSE .

Pinili ko kasing mag aral dito dahil sa napakalaking uportunidad ang maibibigay nito sa akin after I graduated, kahit na mahal ang tuition free ay pinilit ko paring makapasok sa paaralang ito.

Plano ko sanang kumuha ng entrance exam pero sadyamg bobo talaga ako eh, ewan ko ba nag aaral naman ako ng mabuti tuwing gabi , syempre 10% aral 90% tunganga sa kawalan.

Na alala ko pa nga noong nag graduate ako ng high school sobrang saya ko noon dahil sabi ng tiser ko wala daw akong line of 7, na grado syempre napakasaya ko noon yung feeling na hindi mo naman binigay ang best mo pero for the first time wala ako nakuhang wasay na grado ngunit pag kakita ko ng final grede sheet,,literal napa shit ako sa nakuha kong paper shit este sheet, wala ngang wasay (line of 7) puro naman 69,68,67,60,66,98 walang hiya!!

Hehe pero namumutangi naman ang grade kong 98 sa math, yes po! Matalino po ako. Sa math ngalang.

Kaya siguro hindi na ako nag try na kumuha ng scholarship dahil hindi ko naman ito maipapasa. Masasayang lang ang oras ko, tsaka mag pa-partime job ako sa kalapit lang na milktea shop. Walking distance lang naman ang layo mula dito sa school.

And finally nahanap ko na rin ang registrar office kaya nga lang maraming nakapilang student na mag eenrol ngayong pasukan. Iba talaga kasi kapang ACSE graduate ka, mas mabilis ang pagkuha ng trabaho na walang hassle.

Iginala ko ang paningin ko at nag hanap ng mauupuan saglit ngunit dahil sa dami ng students ay nahirapan akong mag hanap ng seat,kaya napag desisyunan kong maghintay na lamang habang nakatayu.

Iniisip ko ngayun ang future ko sa school na ito hehhe, syempre sana maganda ang maging journey ko

IMAGINATION

Speaker: With high honor Rain Garcia

Ako: whaaa! Omay gosh this is it.

END OF IMAGINATION

Ibinaling ko na lamang ang atensyon ko sa mga students sa paligid maganda ang mga facility ng school, kompleto sa gamit. Mapa loboratory, AVR, computer lab., ect.. ang ma bibigay dito. Bongga talaga ang school na eto hehe, complete package.

Medyo maingay ang mga students na nakapila may mga mag tropang nag kikita, may mag jowa naman na pumila,may mga anak ni Rizal kung titignan dahil mukhang matataino at mga mukhang batugn tulad ko.

"Hay!!!" Buntong hininga ko dahil nangangalay na kasi ang paa ko kakatayo mag kakalahatin oras na akong nalatayo sa gilid habang nakasandal sa kalapit na upuan

Inikot ko ang ulo ko, hmmmm. Wala bang gentleman na mag bibigay ng upuan sa akin? Wala na bang gentleman , puro naba pakboy ang mga lalake nagyun?? Mukhang hindi magiging proud si Doctor Jose Rizal sakaleng nabubuhay pa ito.