Ne yapacağımı bilmiyordum. Az önce birini öldürmüştüm ve hapse girecektim. Ayaklarım beni taşımamaya başlayınca gözlerimin de kapandığını hissettim.
Gözlerimi açtığımda hastanede yatıyordum. Yanımda da makyözüm ve en iyi arkadaşım olan Aslı vardı. Aramızda sadece 1 yaş fark vardı ve biz Aslı'yla çok iyi anlaşıyorduk. Uyandığımı görünce yanıma geldi ve elimi tuttu. "Miray, Esat Amca bir şekilde cinayetin üstünü örtmeyi başardı ama yine de burası senin için güvenli değil çünkü Koray Abi'nin bir kardeşi var ve şuan her yerde katili arıyor. Kendi güvenliğin için Antalya'ya en yakın kasabaya taşınman gerekiyor." dedi. Uyanır uyanmaz dediğinde henüz idrak edememiştim fakat daha sonra söylediklerini anlamaya başladığımda Sakince başımı salladım."Ne zaman gideceğim?" diye sordum. Aslı, "Hastaneden çıkar çıkmaz direk gidiyorsun. Eşyaların çoktan gönderildi." dedi. "Peki sen gelecek misin?" diye sordum. Aslı "Senin güvenliğin açısından bende seninle geliyorum." dedi. Gözlerimi kapattım, yeni hayatıma atacağım bu adım bazı şeyleri değiştirecek gibi görünüyordu.
