Short-story Collectie

short story 1

A/n als je een betere titel weet laat het me weten, als ik die van jou gebruik dan draag ik dit hoofdstuk op aan jou. 

De afbeelding kwam van: Mijn beste vriendin (die geen wattpad acc heeft)

Minimaal aantal woorden doel:  500 woorden

Tijd voor de schrijf sprint: 20 minuten

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Ze zat alleen in het bos op de grond. Bladeren vielen neer om haar heen en ze keek omhoog naar de grijze lucht. Tranen liepen over haar wangen en de pijn in haar ogen drong door tot in de ziel. Ze streek het eerste koord aan op haar viool en begon te spelen. Het was een sombere melodie die over de wind mee werd gedragen. Al het andere geluid stierf weg en het leek alsof buiten haar muziek om de hele wereld stil stond. Zelfs de dieren in het bos waren stil alsof ze ergens op aan het wachten waren. Het meisje stond op zonder te stoppen en haar wijde rok sleepte over de grond terwijl ze rond begon te dansen. Beetje bij beetje werd de melodie harder en scherper en ze liet zichzelf helemaal gaan. De wolken begonnen opzij te gaan en witte stralen zonlicht begonnen door te breken alsof ze een spotlight creëerde voor haar en haar alleen.

De bladeren stegen op en dansten mee in een dans van pijn verdriet en eenzaamheid. Langzaam begonnen haar voeten los te raken van de grond en danste en speelde ze in de lucht. Er verschenen doorzichtige glazen plateaus waar ze overheen gleed. Regendruppels vielen door de zonnestralen heen maar geen enkele druppel raakte haar. Ze deed haar ogen dicht en ging door. Ze liet zichzelf een worden met de muziek.

Een jongen verscheen in een van de stralen en keek met een verdrietige glimlach naar haar. Hij hield al jaren van haar. Voor hij overleed had hij haar willen vertellen hoe bijzonder ze was, maar hij had nooit de kans gekregen. De laatste weken had hij haar in de gaten gehouden en gezien hoe ze beetje bij beetje verdronk in het verlies van haar beste vriend. Dit was de eerste keer sinds zijn dood dat ze haar viool weer had opgepakt. Ze was aan het genezen zelfs al was het maar het begin. Hij wilde niet dat ze vast zou komen te zitten in een constante spiraal van verdriet.

Hij ademde diep in en begon mee te zingen met de melodie. Hij zong een lullaby die hij vroeger voor haar zong als ze verdrietig was op het ritme dat zij haar muziek speelde. Het meisje haperde even maar ging door. Samen gaven ze de melodie een ondertoon van verlangen. Hij danste naar haar toe en legde zijn handen op haar heupen en draaide haar voorzichtig rond. Hoe hij hier naar verlangd had.

Ze had zelf niet door hoe speciaal ze was. Toen ze haar ogen open deed en hem aan keek vielen haar handen stil en stopte ze met spelen.

"Ben niet verdrietig denk aan de mooie tijden. Ik zal altijd bij je zijn. Zelfs wanneer je me niet ziet," zei hij. Ze zakte langzaam naar de grond en voor ze kon reageren boog hij naar voren en gaf haar een zachte kus op haar lippen en verdween.

~

Ze werd wakker in het bos op de grond met tranen over haar wangen en haar viool in haar armen. Het was een droom geweest.

"Ik hou zo veel van je," zei ze tegen de lucht.

~

Hij stak zijn hand uit en ging met zijn hand over haar wang heen, gescheiden bij een onzichtbare barrieëre waar hij doorheen kon zien maar zij niet.

"Ik hou ook van jou mijn hart."

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Met speciale dank aan TheresaGrayHerondale omdat ze zo lief was om me te helpen hier de spellingsfouten uit te halen.
En ook nog heel erg bedankt lowalowa1 voor het laten weten toen je er nog een uit kon halen!