De kleine kamer was altijd vol kleur geweest, van de paarse gordijnen tot de grote regenboog op de muur, maar voor Maria leek alles zijn kleur te hebben verloren. Met armen om haar benen geslagen en kin op haar knieën, staarde ze met legen ogen naar de regenboog die steeds grijzer werd.
Door het gat onder de deur kwam water gelopen en niet veel later, ook de ramen gaven in. Langzaam liep de kamer onderwater, druppel voor druppel, straal voor straal, centimeter voor centimeter.
Zelfs wanneer het water Maria's voeten raakt blijft ze ziten. Ademen lukt haar bijna niet meer en de tranen die uit haar ogen komen laten het water sneller reizen, maar zij heeft niets door, alles wat ze ervaart is de stilte om haar heen, de grijze kamer en de kerk klok die langzaam twaalf begint te slaan.
*bong...bong....bong...*
Het water reist hoger en hoger tot het geen kant meer op kan. Bij de 12 klokslag zit Maria van top tot teen volledig onder water en nogsteeds zit ze met armen om haar benen, kin op haar knieën, te staren naar een muur die zijn kleur is verloren.
JE LEEST
Short-story Collectie
Short StoryEen verzameling van korte verhalen. Die zijn ontstaan door "writing prompts". Het zijn verschillende gernes en schrijfstijlen. Waarschuwing: Dit zijn verhalen die ik heb geschreven als oefening en wanneer ik iets nodig had om weer energie te krijge...
