Stop Bothering me; Emperor <Myanmar Translation>

(အပိုင်း၅)/(အပုိင္း၅)

(အပိုင်း၅/ အတူထိုင်ရသောတဲဖြက်)

ခိုးမင်းယန်သည် စုန့်ရွောင်ေျပာလိုက်တဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို ပထမဆုံးသဘောမပေါက်ခေ်။
သူမသည် မတ်တပ်ရပ်လ်က် ဘာကိုမွမတုန့်ျပန်နိုင်ခင် ငါးစက္ကန့်လောက်ကြောင်တိကြောင်တောင်ျဖစ်သြားပြီးမွ သူမတစ်ကိုယ်လုံးသည် ဒေါသကြောင့် တုန်ယင်လို့လာတော့သည်။

"စုန့်ရွောင် အဲ့ဒါ ဘာအဓိပ္ပာယ်လဲ။ သမီးအမေကို အစေခံလို့ေျပာလိုက်တာလား။"
စုန့်က်န်းသည် စားပဲြတြင်ထိုင်နေလ်က် သူ့အားလွမ်းအော်သည်။

စုန့်ဇီခ်န်သည်မ်က်နွာပေါ်တြင် ဘယ်လိုအမူအရာထားရမယ်မွန်း သူမသိတော့ပေ။
သူ့သားရဲ့စိတ်ကြီးဝင်နေပုံနဲ့ ဆရာကြီးလုပ်နေပုံမ်ားသည် တစ်ဖက်တြင်အလြန်ရယ်စရာကောင်းလွသည်ဟုခံစားရပေမယ့် တျခားတစ်ဖက်ကကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း စုန့်ရွောင်သည်အနည်းငယ်လြန်နေပြျီဖစ်သောကြောင့် အေျခအနေကိုထိန်းဖို့ သူစကားဆိုလိုက်ရလေသည်။
"ရွောင်ရွောင် စကားကိုဘာလို့အဲ့ဒီလိုမိုးတြေေျပာရတာလဲ။ မင်းယန် ဒီကလေးကအတိတ်မေ့နေတာမို့၊ သူ့ေျပာစကားကိုအတည်လိုက်ယူစရာမလိုဘူး။ ထိုင်ပြီးစားတော့။"

"ရွောင်ရွောင် သားကအန်တ့ီကိုသိပ်သဘောမက်မွန်း အန်တီသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သားကဆယ်ကေ်ာ်သက်အရြယ်ပဲျဖစ်နေပြီလေ။ ဒါကြောင့်....။"
ခိုးမင်းယန်သည် သက်ျပင်းခပ်လေးလေးတစ်ခ်က်ခ်ျပကာ ထိုင်ခုံတြင်ဝင်ထိုင်လိုက်ပေမယ့် သူမသည်စကားေျပာနေတာမရပ်သေးပေ။ သူမမ်က်နွာမွ မ်က်ရည်တြေက်လာသည်အထိ ေျပာနေတုန်းပင်ျဖစ်သည်။

သူမဝင်ထိုင်ျပီးငိုနေတာကိုတြေ့တော့ စုန့်ရွောင်မ်က်မွောင်ကြုတ်လိုက်ကာ စုန့်ဇီခ်န်ဘက်သို့လွည့်၍ စကားဆိုလေသည်။
"ဖခင် အိမ်ကြီးသခင်နဲ့အတူ ကိုယ်လုပ်တော်တစ်ယောက်က စားပဲတြစ်ခုတည်းမွာ အတူစားလို့ ဘယ်လိုလုပ်ျဖစ်နိုင်မွာလဲ။"