My CrushMates

chapter 4

#miss

Isang masamang araw ang bumalot sa akin kahapon pero kahit hanggang ngayon umiiyak padin ako halos maubos na ang mga luha ko.

"hala may pasok pala kami!" gulat kong sabi, maaga ako nagising kasi hindi ako maka tulog hindi ko alam kung bakit pero baka hanggang ngayon naaapektuhan parin ako sa sinabi ni Andrew

Kahit maga na ang aking mga mata patuloy parin ako sa pag bibihis agad ako na umalis matapos kumain.

Pero bago ako umalis pumunta muna ako sa kwarto para mag salamin at nang makita ko ang aking mga mata na sobra na ang maga naisip ko na hindi nalang ako ngayon papasok....

"saka nalang ako papasok kapag ok na yung mata ko"

agad kong hinubad ang aking uniform at nag bihis nang pambahay.

++++++++++++++++++++++++++++++++

(Andrew story)

Nang pumasok si Andrew agad siyang umupo sa kaniyang upuan at pailing-iling ang kaniyang ulo na para bang may hinahanap.

"nasan na kaya yun!"ani ni Andrew.

Di nag tagal dumating narin ang kanilang teacher at hindi parin dumarating si Jessie

okay Class may new classmates kayo, transfer siya mula sa San Isidro university school isang private school ang kaniyang school noon! But now kahit galing sa mayang skwelahan ay pantay pantay lang ang tingin dito walng nakaka-angat." ani nang kanilang guro.

Tumayo si Andrew at nang pag tayo niya ay halos mag kasing tangkad silang dalawa at pareho pang gwapo.

"introduce your self"ani ni Andrew

"bakit! Sino kaba?"
Maangas na sagot ni John Aldrin

"siya ang president Aldrin."ani nung kanilang guro.

At napatingin nalang nang masama si Aldrin kay Andrew at sabay na nag salita sa unahan.

"Hi! Ako si John Aldrin Montefalko naka tira sa baranggay ripalace isang lugar na mga mayayaman lang ang nakatira, I'm 21 y-old!" agad siyang nag punta sa bakanteng upuan.

Umupo si John Aldrin sa isang upuan na kung saan may dalawang bakanteng upuan dahil nga ayaw niya nang may katabi.

Pero ang hindi niya alam na ang isang bakanteng upuan na kanyang katabi ay doon pala naka upo si Jessie.

"kung saan kayo naka upo ngayon ay yan na ang inyong permanent na upuan!"ani nung teacher.

"wala nang lilipat nang upuan."
Malakas na sinabi nang kanilang guro.

++++++++++++++++++++++++++++++++

"grabe! Hanggang ngayon namamaga parin yung mata ko!"

hindi ako lumalabas nang kwarto dahil ayoko na makita nung iba na maga ang aking mga mata.

"pero bukas papasok na talaga ako!"

Pumunta ako sa CR at nag hilamos sabay na napatingin sa salamin.

"ang ganda mo Jessie, ang ganda mo!"ani ko sa sarili, kinakausap ko talaga ang sarili ko kapag may problema ako at sinasabi na maganda ako

"hmm! I dede active kona nga yung account ko!"

nag paalam ako kay Mama na hihiramin ko ang Cellphone.

"ma! Pahiram!"
Sigaw ko.

"ano nanaman nag e FB kananaman!"galit na sigaw ni Mama.

"hindi ma! I dede Active kona yung ACC ko!"

agad na pumayag si Mama na i de active ko ang aking ACC.

"sige! Para hindi kana maadik sa FB nayan!"
Agad na ibinigay ni Mama ang CP

Ayoko na mag FB dahil naaalala kolang ang masakit na ala-ala na nangyari sa akin..........

A/N: guys sana nagustuhan nyo ung story ko salamat