My CrushMates

chapter 5

Author: dindin's lover 😍

#try to forget

"ang ganda nang umaga!" pag ka gising na pag ka gising ko parang yung nang yari kahapon ay bigla nalang nawala, ewan ko kung anong nang yari.

"hooo!" huminga ako nang maluwag na parang nawala ang napakalaking bato na naka bara sa puso ko, yung tipong pag ka gising ko parang wala na akong gusto sa kaniya, pero sa puso ko para namang mahal ko pa siya.

Bakit kasi hindi mag ka sundo ang isip at ang utak ko para silang mga asot pusa.

*TOK TOK

Agad ako bumangon sa aking pinag hihigaan at binuksan ang pinto.

"nak! Gising kana pala! Ano kamustana!?"
Tanong nito sa akin

"ok napo ma! Simula nung na de active ko yung acc ko!" bumaba ako papuntang sala nang may bakas na ngiti sa labi.

"mukhang maganda gising nang anak ko ah!"di nag tagal si Mama ay sumunod narin sa baba.

"Ma! Upo napo kayo jan! Ipag hahanda ko kayo nang pag kain!" hinila ko si Mama at sabay na inupo sa upuan.

"Anak may sakit kaba?"

"mah! Wala po! Maganda lang po gising ko ngayon!" dumeretso ako sa kusina para mag luto, at habang ako ay nag luluto sinasabayan ko ito nang pag kanta at pag sayaw ginamit kong mike ang isang sandok at drums ang takip nang kaldero.

"na,na,na! Oh babyyyyyyy!!!! Wag kanang mawawalaaaaa!" habang ako ay kumakanta nang kung ano ano, bigla nalang tumulo ang aking luha.

"bakit ako lumuluha?"tanong ko sa aking sarili, kahit anong pigil ko dito patuloy parin ang pag luha ko.

"anoba to ang hapdi sa mata!"
Pero wag kayo mag alala guys hindi ako umiiyak, nag hihiwa lang kasi ako nang dalawang malaking sibuyas kaya tumutulo yung mga luha sa mata ko.

"hayst!"
Ani ko.

(Jessie lamadrid P.O.V)
Akala nyo talaga masaya ako pero hindi actually nag lilibang lang ako para maka limutan ko yung nangyari kahapon.

Oo yung nang yari kahapon, alam nyo nayon, pero may part sa akin na feeling ko sa Monday ang pangit nang araw ko ewan koba yun kasi yung pakiramdam ko.

Sabado kasi ngayon at isa yun sa dahilan kung bakit ako nakakapag luto at kung bakit may time ako sa Family ko.

Minsan hinahanap hanap ko siya, eto kasi yung araw na pinaka ayaw ko pati yung linggo kasi dalawang araw ko siyang hindi makikita.

Pero ako yung gumagawa nang paraan para makita siya, pumupunta ako sa tapat nang bahay nila at palihim ko siyang tinitignan o hinahanap, pero hindi naman niya ako makikilala kasi nag ja jacket ako na may hood.....

Hahaha! Wala eh ganun ako kabaliw sa kaniya pero pinipilit ko na kalimutan siya para mawala ang sakit na nararamdaman ko...

A/N:i hope all of you are enjoying in my story, thanks......to readingggggg.....