"Lyndon, tapos na ako magluto...Kain na tayo~"
So, here I am now living with my OFFICEMATE. Well, he's not just my officemate. We're like friends with benefits. Tatanong ko lang ulit ha! Totoo ba 'tong lahat?! I mean, galit ako sa kanya dati, ngayon, inlove na ako sa kanya... >_<
"Ano niluto mo?!"
"Omelette rice...hindi ko alam ang gusto mo eh..."
"OMELETTE RICE?!! MISS KO NA KUMAIN NUN!!!"
"Huh?!! Di ba marunong ka naman magluto?! Bat hindi ka magluto ng sarili mong omelette rice?!"
"Hindi ko kasi makuha ang gusto kong lasa pag ako ang nagluluto..."
"Bakit?!! Ano bang gusto mong lasa?!!"
"Gusto ko yung tulad ng kay mama..."
"Tsk! Maarte!!!"
"Bakit ba?!! Namimiss ko lang si mama..."
Ang arte arte pero kita ko naman sa mata n'ya na miss na n'ya talaga ang mama n'ya...
"S'ya kumain ka na lang!!!"
Kinain na nga n'ya..."Hindi naman 'to katulad ng luto ni mama eh!~"
"Edi wag mo kainin!!!" kinuha ko sa kanya yung plato...
"TEKA!!! Hindi katulad nung kay mama kasi....mas masarap yung version mo..."
Oh!~ Natigilan tuloy ako...Flattered much!~ However, mukhang hindi n'ya alam na birthday ko ngayon... TT^TT Stalker ko ba talaga s'ya?!! After eating...
"Tara na..."
"Ha?! San tayo pupunta?! Maghuhugas pa ako ng kinainan...tsaka NAKASHORTS LANG AKO!!!"
"So?! Sa condo mo lang naman tayo pupunta eh..."
"Huh?! Ano gagawin natin dun?!!"
"Kukunin ang gamit mo...ayaw mo?!"
Ay, oo nga pala~ ^_^ nakalimutan ko~ Pagdating namin sa condo ko...
"May iba ka pa bang kukunin maliban sa damit mo?"
"Wala na..."
"Okay..."
Napansin kong nakatitig s'ya sa pinagkainan namin ni Nikko last night...
"Is he better than me?"
"Huh?!"
