DIVERSION (ON GOING)

CHAPTER 2: Amanda Q

Manila|PH
13:00 PM

One day after...

Nang malaman kong walang pinamana sa akin si dad kahit pisong kusing ay umuwe na ako pabalik ng Pilipinas. I even get argued to my mother cause I am looking for a reason ngunit lagi niyang sagot ay "I dont know".
Wala nga ba siyang alam o tinatago niya lang sa akin ang katotohanan?
For 21 years of living my life with them, I think at this moment ay naloko ako. I think I am not belong to the family. Ako pa na panganay na anak nila ay walang nakuhang pamana mula sa aking ama? Isn't it weird?

What the hell is happening?!

Ayaw kong makipagtalo kay mom that day pero galit ako dahil di nila ako mabigyan ng sagot kung bakit ganoon ang last will and testament ni dad. Kaya nagkaroon kami ng di magandang diskusyon at nagawa niya pa akong sampalin.
Nang mangyari iyon ay agad akong nagempake ng mga gamit ko at umalis na ako sa Korea nang di nagpa-alam na kahit na sino na naroon.

Kaya ngayon ay narito ako sa tinutuluyan kong apartment sa Q.C. Sa September na ang pasukan namin sa Law kaya may two weeks pa ako para maghanap ng trabaho. A part time job apparently. Kailangan kong matapos ang pag-aaral ko. Kailangan kong makagraduate sa law school at makapasa ng Bar Exam.

KINAUMAGAHAN...

Naghanda ako ng resume ko at ibang papeles para sa job hunting ko. Fastfood ang puntirya ko dahil madaling makahanap ng part time job sa mga fastfood chains. First I tried sa Jollibee ngunit wala silang management hiring kaya next ay sa McDonald's ako nagpunta. And God will ay doon ako natanggap. At bukas na bukas ay mag-uumpisa na ako. Okay naman daw sa kanila na ang working hours ko ay 6am-2pm. Nagpaalam kasi ako na iyon lang ang vacant hours ko dahil sa pasukan ay hapon ang pasok ko ng law school. Mostly sa professors ng law ay mga lawyer kaya hapon na lang sila pumapasok upang magturo dahil may mga trabaho din sila.

Actually hindi naman sa wala akong pera. May mga ipon ako sa bank accounts ko since nung nagpapadala sa akin si daddy noon for allowances ko, hindi ko lahat iyon nagamit dahil si mommy ang gumastos lahat sa pag-aaral ko noong nag-aaral ako sa pre-law ko; ngunit kakailanganin ko iyong ipon ko na iyon sa pag-aaral ko ng law. At itong kikitain ko na extra income ko na to sa part time job ay gagamitin ko pambayad sa upa at personal needs ko.

Nakabalik na ako sa apartment ko nang may tumatawag sa cellphone ko.

International Number Calling...

"Sino naman kaya ito?" Tanong ko sa sarili bago sinagot ang tawag.

"Hello?" Sagot ko.

"Alexandra. Oh my God where are you?" Its mom. Boses pa lang kilala ko na.

"Im fine. Goodbye." Sabi ko then binaba ko ang linya.

I dont want to talk to them lalo na sa kanya. Galit pa ako dahil sa ginawa niya sa akin when I was there. Masakit masampal. Kung alam niya lang ang bigat ng kamay niya sa mga sandaling iyon. Psh!

*beep*

Tunog iyon ng cellphone ko it means may nagtext.

From Unknown number:

"Alex its me mom. We will stay here in Korea for good. I have something to do here that's why I quit with my job at the Philippines. Pls text me where are you. Im worried."