Smut yazma özlemimi gidermek için yazdığım hikayeme hoşgeldiniz!
Lana Del Rey • Groupie Love
Sol elimdeki mikrofonu dudaklarıma yaklaştırıp melodi ile mükemmel bir uyum sağlayan sözleri söylemeye başladığımda kulağımdaki kulaklıklara rağmen duyduğum çığlık sesleri harika hissettiriyordu. Kapalı gözlerimi açıp önümdeki kalabalığa bakarken en önde onun yüzünü gördüğümde şarkının arasında gülümsedim. Kollarını birbirine bağlamış, her zamanki cüretkar ifadesi ile beni izliyordu. Ne giydiğini tam seçemesem de yeni boyadığı kırmızı saçları çok netti. Onlarla ilgili güzel düşüncelerim vardı. Her ne kadar dikkat çekmemesini söylesem de dediklerimin tersini yapmakta üstüne yoktu.
Şarkının son nakaratını da söyledikten sonra hayranlarımın olduğu yere biraz daha yaklaşmış elimi onlara doğru uzatıp birkaçına dokunmuştum. Onun olduğu tarafa doğru ilerlediğimde arkasını dönüp yürümeye başladı. Konserin bittiğini biliyordu. Belki de kıskandı diye düşünürken konseri bitirecek konuşmayı yapmak için yerime döndüm.
"Geldiğiniz için hepinize teşekkür ederim. Bugün enerji çok iyiydi. Bir sonraki buluşmamıza dek kendinize çok iyi bakın, sizi seviyorum!"
Sahne arkasına girdiğim gibi ekibimin alkışları, kafama vuran birkaç kişi ile gülümsemiş, üzerimdeki kablolar çıkarılırken birkaç tebriği kabul etmiştim. Bugün gerçekten çok büyük bir konser vermiştim ve bu güzel kalabalığı eğlendirdikten sonra benim de biraz eğlenmeye ihtiyacım vardı. Etrafa iyice bakmama rağmen onu görememiştim. Nereye gitmesi gerektiğini bildiğinden çok sorgulamadım.
Sahne kıyafetlerinden hızlıca kurtulmuş, terli olmayı umursamamıştım. Beni nasıl beklediğini az çok tahmin edebildiğimden vakit kaybetmeden gitmek istiyordum. Menajerime otele gideceğimi söyleyip konser alanından çıkmak için yüzüme maskemi geçirdim. Arabamı beklerken telefonuma gelen birkaç mesajı kontrol etmiş Yugyeom'un bu akşam için organize ettiği partiye gelemeyeceğimin haberini vermiş, birkaç uygulamada dolaşmıştım. O sırada gelen arabama hızlıca binip hızlıca otele doğru sürmeye başladım.
Yarım saat kadar süren yoldan sonra otele girip 235 numaralı odayı elimle koymuş gibi bulmuş, yedeği bulundan kartı cihaza okuttuktan sonra odaya girdim. Kısa koridoru aştıktan sonra karşımda tam da beklediğim gibi bir manzara ile karşılaştığımda dudağım hafifçe yukarı kıvrıldı. "Beni beklemeden gelmişsin." diyerek yatağa doğru ilerlerken "Artık konserlerin sıkıcı olmaya başladı." demesiyle duraksadım. Yine bana sinirlenmiş olmalıydı. Bu sefer ne yaptığımı anlamasam da umursamaz gibi görünen yüz ifadesinin biraz sonra yumuşayacağını biliyordum.
"Demek konserlerim sıkıcı olmaya başladı."
"Evet."
Dizlerimin üzerinde yatağa çıkıp onun uzandığı tarafa doğru eğildiğimde yakından çok daha güzel görünen yüz hatları ve onu tam bir afete dönüştüren mavi lensleri kasıklarımdaki hareketlenmeyi başlatmıştı bile. Çoğunlukla takındığı umursamaz tavrı öyle hoşuma gidiyordu ki üzerimdeki etkisini bilse beni mahvederdi. Ona bu fırsatı vermeyeceğimi biliyordum fakat bazen beni delirtiyordu.
Tam da şu anda olduğu gibi. Yüzüme bakmıyor, onunla ilgilenmeme rağmen kollarını göğsünde birleştirmiş bir şekilde yüzüm hariç her yere bakıyordu. Beni daha da delirtmek için bornozla oturduğunu biliyordum. Muhtemelen içine bir şey giymemişti. Her ne kadar her bir uzvuna ayrı ayrı tapsam da esmer teni bir başkaydı.
"Bugünkü sıkıcı konserin telafisini yapmalıyım."
"Hmm nasıl yapacakmışsın onu?"
Sonunda yüzünü bana çevirdiğinde ilgisini çeken konulardan konuşmaya başlamıştım. Mavi gözleri onun hakkında hiç iyi olmayan şeyler düşünmeme neden olurken elimi iyice uzamış kırmızı saçlarına yerleştirdim. Elimin arasında kayan yumuşacık tutamlardan avucuma gelen kadarıyla sıkıştırıp yüzüne eğildiğim gibi dudaklarımızı birleştirdim.
