Hayat Bize Nasıl Davranıyor?

Farkındalık

Ben kapanmak üzere olan göz kapaklarımın altında sakladığım bir dünyada her gün biraz daha büyümeye çalışan biriyim. Her gün başka bir vücutta uyanıp aynı ben olarak uykunun kollarına bırakıyorum kendimi. Her gün arıyorum. Bilgiyi, doğruyu, temizi, dürüstü, gerçek olanı. Bir gün dizinin ucuna oturup saatlerce susacağım hocamı ararken ertesi gün tüm gece dans edecek partnerimi arıyorum. Pek zamanım yok, farkındayım. Ama hiç bir zaman durmayacağım. Ayağıma takılı olanlarla yaşamak artık büyük ağırlık. Beni arkadan tutan değil koşarken eşlik edecek insanlar lazım. Müziğimin odamda yankılanmasını dinleyeceğim. Çayımın son yudumuna kadar yazacağım. En büyük düşüşü yaşayana kadar hep kalkmaya çalışacağım. Ben yapmalıyım,yapabilirim,yapacağım…

Etrafımda bir çok ölü genç görüyorum. Bu yaşta neden sona yaklaşmış gibi görünüyorsunuz? Neden aldığınız nefesin size verilmiş en büyük armağan olduğunu kabul etmiyorsunuz? Bence yaptığınız kötü seçimler sizi sonu olmayan melankolik bir duruma sürüklememeli. Hiç birimiz her zaman iyi kararlar veremedik. Hiçbir şeyi biz seçmedik. Muhtemelen yaşadığınız hayatın büyük bir kısmı sizin değil ve hayatınızın merkezine yerleştirdikleriniz o kadar gereksiz ve sonlu ki. Hayatınızı başkalarının yöneltmesine izin vermeyin. İnanın şuan istediğim en son şey bir başkasına tavsiyede bulunmak. Buna her zaman benim ihtiyacım olduğunu düşünüyorum. Çünkü ben hiç birinizden üstün değilim. Sadece yazı yazmayı seviyorum ve çoğu şeyin farkına yazı yazarken varıyorum. Çelişkiler içinde kıvranıp duygu bozukluğu yaşıyorum. Ama sizden tek farkım yalnızlığa alışkın olmam. Birileriyle birlikteyken bile bu duyguyu hep hissettim. Bu duygu beni yarın için umutlandıran eşsiz bir armağan. Sizin ‘Hayatta olmaz’ dediklerinize ‘Neden olmasın?’ dedirten bir duygu ve sanırım hepimizin kendimizi böyle kandırmamızı sağlayacak hissiyatlara ihtiyacımız var…

Ben çok üzülüyorum. Neden insanlar birbirlerini üzmek için bunca çaba sarfediyor ve siz neden kendinizi bu kadar üzmeye meraklısınız? Hayatınızın merkezine geleceğinizi koyun, kendinizi koyun, hayallerinizi koyun, ama birilerini koymayın. Üzülmemek için bir nedeninizin olmaması mutlu olmanız için yeterince geçerli bir sebep bence. İhtiyacınız olan sevgiyi aileniz yeterince veriyor size. O sevgiden yoksun olanlar var. O sevgiyi arayanlar var… O sevgiyi kendi kendine vermesi gerekenler var… Bencil olmayın. Biraz gülümsemeye çalışın. Her şeyin üstesinden geleceksiniz….