chapter 3

0 0 0
                                    

Habang nasa byahe ako hindi ko maiwasang mapangiti.

Actually alam kong nakaka lungkot kasi naka sakay kami sa private plane. This is a plane of our family.

"Trymacio's Air Line"

Sikat na sikat ang plane namin sa buong mundo.

Thats my dad company.

May company din si mommy na Mertichan's Restaurant.

Madalang lang ako kumain doon sobrang tamis nang pag kain.
Bawal daw sa akin ung matatamis.

Mertichan is my mom last name noong hindi pa sila kasal ni dad.

Hindi ako nalulungkot kasi bukod sa kasama ko na si ate sa probinsiya.

Hindi na co control ni mama ang mga kagustuhan ko doon.

I'm free for short.

Naka tingin lang ako sa bintana nang plane.

Gusto ko sana mag bus na lang at bumyahe na lang. Pero wala akong nagawa dahil ayaw ni mama.

30 minutes lang ang byahe namin dito sa eroplano kaya naman malapit na kaming bumaba.

Kumuha ulit ako nang marshmellow saka nilagyan nang chocolate sa chocolate fountain.

Ganoon din ang ginawa ni ate amara.

"3 minutes nalang bababa na tayo" Aniya

After 3 mins...

Lumanding na ang eroplanong sinasakyan namin.

Pag babang pag baba ko sa eroplano ay humampas agad ang malamig na hangin sa katawan ko.

Dahil sa lamig ay nayakap ko na lang bigla ang sarili ko.

Fresh air ang naamoy ko at hindi usok.

How i hate fogs.

"Ate anong lugar to?"

I actually don't know what's this place or may i say i don't know what city is this.

"We're in Bicol" Sabi nito sa akin.

Ah...

Maraming magandang paliguan daw dito sa bicol ah.

Pero hindi ako maliligo dun kung sakali. Takot kasi ako sa mga dikya.

Napa iling na lang ako sa sarili kong naisip.

Nag lakad na kami ni ate papunta sa loob nang airport.

"Ate may susundo ba sa atin?"

Tanong ko rito.

"Yes, Malayo layo pa kasi tayo. Sa Bicol, Sorsogon, Capuy tayo amelia." Ngiting sabi nito.

Ahh.... yan na lang ang nasagot ko sakanya.

Pag tapos kung mag tanong ay hindi na ako umimik.

Nakita na amin ang kotse na mag hahatid sa amin kung saan kami talagang tutungo.

Sumakay kami doon sa kotse na iyon.

Pang karaniwang kotse lang siya.

Tahimik kami sa byahe. Kumakain lang ako ng muncher na chitchirya.

Hindi ko alam ang chitchirya na ito, pero masarap siya.

Nakita ko tong nasa bag ni ate. Nakita niya siguro na doon ako naka tingin kaya binigay niya na ito sa akin.

Masarap siya.

Madami pa akong nakita na chitchirya sa bag ni ate pero ito talaga ang naka agaw nang pansin ko. Kulay green kasi e.

In Love 'Till LastWhere stories live. Discover now