Би Тэхён-д хоол аваачиж өгөхөөр явж байна. Тиймээ түүнрүүгээ.
Яг л эхнэр нь болчихсон мэт санагдах энэ мэдрэмж...
Нөхөртэй болоод түүндээ өдрийн хоолийг нь очиж өгөх ингэж мэдрэгддэг байхнээ. Хэрвээ Тэхён бид хоёр гэрэлвэл ч...
"Хёнжи"
"Тэхён ахаа"
"Ямар хурдан хүрээд ирэв ээ"
"Тэгэлгүй яадаг юм, би чинь хэн билээ"
"За явцгаая"
Түүнийг даган явсар ажлын өрөөнд нь орж ирэв.
Хаалгыг татан ормогц түүний минь үнэр тодоор үнэртэнэ.
Тэр энд үргэлж байдаг бололтой.
Төгөлдөр хуур, ажлын ширээ, тоглоомнууд, бас нохойны жижигхэн байшин.
Энэ хүн тэр нүүрсийг хэзээ ч мартахгүй юм аа.
"Хёнжи, миний дуу..."
"Үнэхээр гоё"
"Гэхдээ чи дуусгалгүй унтчихсан" гэсээр өхөөрдөм царай гаргана.
"Үгүй дээ би зүүдэндээ ч таны хоолойг чинь сонсож байсан"
Хайртай хүнийхээ ийм өхөөрдөм царайг харчихаад би өөр юу гэх гэж?
Өхөөрдөм царай гаргаагүй байлаа ч миний хариулт ижилхэн шүү дээ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
[Completed] In the M o o nᴷᵀᴴ
RomanceДэлгэцний цаанаас л хардаг энэ өчүүхэн амьдрал минь чамайг өөрийн болгох дурлалд сохорчээ. "Намайг эндээс авраач!" No.1 #ShortStory 2019.5.18-11.01✨
![[Completed] In the M o o nᴷᵀᴴ](https://img.wattpad.com/cover/178451268-64-k148755.jpg)