Yvonne
Nagising ako nang yugyugin ni Althea ang kamay ko. Agad kong iminulat ang aking mga mata at tumambad sa akin ang maliwanag na araw na tumatama sa malinis na salamin ng plane. Hindi ko pa masyadong maaninag ang nasa labas dahil narin sa nakaka-silaw na liwanag, but I tried to clear my vision.
Nang maaninag ko ito, ay mabilis akong napa-upo ng maayos at tiningnan ang nasa labas. May kausap si Josh na isang business assistant habang nagtatawanan sila.
Muli akong bumaling kay Althea na kanina pa hila ng hila sa laylayan ng aking damit. "Let's go na mommy. I'm so excited to see this country" saad nito kaya mabilis akong tumayo dahil ayaw ko naman na pigilan ang nararamdaman ng baby ko.
"Okay fine, just a minute okay. Kukunin ko muna ang bagahe ko, baby" at binuksan ang cabinet sa uluhan ko to get my luggage. When I successfully got it, ay agad rin kaming lumabas ni Althea sa private plane.
Bumungad kaagad sa amin ang malakas na bugso ng hangin na tumatama sa aming mga balat. Anong oras na ba rito? I took a glanced over my watch and found out that its already 9 am. Umalis kasi kami ng mga 8 pm rin, and because sakay kami ng private plane mabilis lang ang byahe.
"Gising ka na pala" sambit ni Josh ng may ngiti sa mga labi.
"Did I sleep too much?" Tanong ko.
"Maybe , when we got arrived here. You sleep more than 2 hours" sagot niya.
"Sana ginising mo na lang ako" nahihiya kong asik.
"I don't want to disturb you. I know that you're tired, Yvonne" aniya dahilan upang bumuntong-hininga ako sa tinuran niya.
"Paano kong mga 12 pa ako nagising, hindi mo parin ako gigisingin?" Tanong ko habang hawak-hawak si Althea.
"Maybe, I will wait to you until you wake up" sagot niya . I rolled my eyes.
"Mabuti na lamang at ginising ako ni Althea" sagot ko ng naiinis.
"What? She---Althea, is your mommy right?" Nakataas kilay nitong tanong sa batang nasa tabi ko.
"What dad?" Takang tanong ni Althea ng bumaling sa amin na kanina pa paligoy-ligoy ang tingin.
"Did you woke your, mommy Yvonne?" Muli nitong tanong.
"Yes, why?" Nagtatakang sambit ng bata.
"You---".
"Huwag mo nang pagalitan pa, Josh. Bata lang yan, she just excited" sagot ko at bumaling sa lalaking kanina pa nakikinig sa amin. "Hi" bati ko at syaka ngumiti.
"Yeah, right" ang tanging nasabi na lamang ni Josh. "By the way this is Alden, our driver" pakilala niya sa lalaking nasa aming harap.
"That's our driver?" Gulat na tanong ko.
"Yes, is there a problem?" Muling tumaas ang kaniyang kilay.
"Akala ko business assistant mo?" Naiiling kong saad. Natawa na lang sila pareho sa sinabi ko. Ganoon raw talaga ang ayos niya at sabi pa nito na hindi lang raw ako ang nagsabi sa bagay na iyon, ewan.
Inilibot ko na lamang ang tingin sa paligid. Nandito pala kami sa rooftop ng company nina Josh. In fairness ha, malaki-laki ang building nila.
Makaraan ng ilang segundo kong pagmamasid sa paligid ay inaya narin kami ni Josh na umalis na. He get first their luggages before we went to the parking lot. Dinaanan namin ang bawat parte ng company nina Josh. From the last floor down to the first floor. May mga bumati rin sa kanya habang paparaan kami sa bawat pasilyo.
When we got at the parking lot ay agad na kinuha sa akin ng driver na si Alden ang bagahe ko at sinabing siya na raw ang bahalang maglagay into sa likuran. Dahil wala na rin naman akong magawa ay dumeritso na rin ako sa pagpasok sa loob ng kotse. Nasa loob na rin si Althea at abala sa pagbabasa ng isang pambatang istorya. Mahilig kasi siyang magbasa dahil daw kasi sa ganoong paraan marami raw siyang nalalaman.
"Mommy, saan palang banda kayo nakatira?" tanong niya habang nakakunot ang noo. Nababakas sa kanyang mukha ang pagtataka.
"It's a village, baby. Maybe it will take 30 minutes kung walang traffic" sagot ko.
"Mommy, I want to explore everything here. Can you be my accompany?" Naka-pout nitong saad.
"Why not. Anywhere, kung saan mo gusto" sagot ko at ngumiti.
"I like to go to EK, Maria Christina falls, and Bohol! I had researched it earlier" galak na galak niyang sambit habang may palundag-lundag pang nalalaman.
"Okay, we will go to those places" simpleng sagot ko.
Masayang masaya naman siya at hindi mapigilang mapayakap sa akin. Napangiti na lamang ako dahil kahit sa ganitong paraan, napapasaya ko siya. Seeing her, smiling everyday is my reliever. At alam kong dito ka lang siya mapapasaya. And I will do everything for her.
Pumasok na pareho si Josh and yung driver para maka-alis na kami dahil panigurado daw na traffic ngayon dahil papalapit na ang Christmas. At kapag ganitong occasion, matao saan mang lugar.
Ikinuwento naman ni Althea ang tungkol sa napag-usapan namin kanina. Sumang-ayon naman si Josh dahil sasama rin daw siya para masaya. We will go to those happy places as a family and I can't wait to that day to come.
At tama nga ang hinala ni Alden. Traffic was everywhere, sabayan pa ng mga crossers. Nagkaproblema pa nga dahil sa kalagitnaan ng matirik na araw ay may nagkabungguan at nag-away sa mismong daan. It took 10 minutes before the commotion ease. Kaya nakahinga ako ng maluwag dahil sa wakas makakadaan na kami. Panay sorry pa nga ang traffic enforcer sa bawat taong dumadaan dahil di niya agad napigilan ang mismong gulo. Iilan nga sa hiningan niya ng paumanhin ay nangaral pa. Wala na lang nagawa ang traffic enforcer kundi magsorry. Mga tao talaga sa pilipinas.
Nang makaalis na kami sa gulo na iyon, I can't help but to kept on sighing. Nagugutom na ata ako, ang gusto ko naman talaga sana ay sa bahay na lang. But because of the commotion earlier, hindi na ata makakayanan pa ng tiyan ko. Ang 30 minutes na byahe ay mangyayari atang 1 hour, how frustrating.
"Are you alright?" Pag-aalalang tanong sa akin ni Josh habang nakahiga sa gawing bisig niya si Althea.
"I think, my worms are hungry" mapakla kong sambit at hindi mapigilang mapahawak sa tiyan ko.
"Maybe we should find a nearest restaurant here..." Palingon-lingon niyang sambit habang napapa tingin sa labas.
I'm also searching. I have no choice but to find a nearest food place. Biglang nagningning ang aking mga mata, when I spotted a small food court adjacent to a gallery building.
"I had found it!" Masaya kong sambit habang takam na takam na.
"Alden, stop right there" and Josh pointed out the cars parking area. Tumango naman si Alden and made a u-turn. He get through a small space para mai-park ng maayos ang car.
"Hindi na kayo sasama?" Tanong ko ng akmang ako lang ang lalabas ng kotse.
"I'd love too get along with you, Yvonne. But our baby is sleeping. And I just can't wake her up. I knew that she is tired" tumango lang ako at saka ngumiti bago lumabas ng kotse.
*growl*
#
A/N: I made it again. 1k words was such a blessings to me. I'd totally made an 1k words, and I can't make it without God's help. And also to my inspirations, ang patuloy na sumusuporta ng story ko💕
Thank you💕
Black_Potomes🔱
BINABASA MO ANG
Kenneth Meralco (Doctor Series #1) COMPLETED
RomansS.P.G Doctor Series #1 Nasa kanya na ang lahat magandang buhay, kagwapuhan, at tinitilian ng maraming kababaihan. Ang lalaking walang nais gawin sa mundo kundi ang maangkin ang bawat babae na makasalamuha nito. Ang lalaking tanyag sa pagiging womani...
